شاهپور نیشابوری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

جمال الدین شاهپور بن محمد اشهری از شعرای قرن ششم و شاگرد ظهیر فاریابی بوده و در خدمت سلطان محمد تکش می زیسته و به قول اکثر مورخین در سال ۶۰۰ هجری در گذشته است. آرامگاه وی در مقبرةالشعرای تبریز قرار دارد.[۱].وی از نوادگان عمر خیام نیشابوری می باشد.

پانویس[ویرایش]

  1. «مقبرة الشعرا». ۸ اردیبهشت ۱۳۸۶. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ ژانویه ۲۰۰۷.