شاهزاده هودونگ و شاهدخت ناکرانگ
شاهزاده هودونگ و شاهدخت ناکرانگ | |
هانگول | 호동왕자와 낙랑공주 (S) 호동왕자와 락랑공주 (N) |
---|---|
هانجا | 好童王子와 樂浪公主 |
لاتیننویسی اصلاحشده | Hodong wangja wa Nangnang gongju |
مککیون–ریشاور | Hodong wangja wa Rangnang gongju |
افسانه کرهای شاهزاده هودونگ و شاهدخت ناکرانگ داستان شاهدختی است که به خاطر عشق به شاهزاده کشور دشمن، به کشور خود خیانت میکند. این داستان در زمان سلطنت موهیول گوگوریو (۱۸–۴۴ پس از میلاد) واقع شده و نخستین بار در سامگوک ساگی به آن اشاره شده است. در این کتاب آمده است که ناکرانگ یک طبل مقدس و شیپور داشت که در صورت تهاجم بیگانگان به خودی خود به صدا درمیآمد. برای حمله به ناکرانگ، پادشاه موهیول به پسرش شاهزاده هودونگ دستور داد که شاهدخت ناکرانگ را فریب دهد تا طبل و فلوت افسانهای را پاره کند و در نتیجه ناکرانگ سقوط کند. این داستان ملتهای درگیر جنگ، عشق، خیانت و مرگ، موضوع نمایشنامهها و نظرات فلسفی بسیاری بوده است.
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Prince Hodong and the Princess of Nakrang». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲۱ مارس ۲۰۲۴.
- Lee, Peter H. (1993). Sourcebook of Korean Civilization. New York: Columbia University Press.
- Lee, Ki-baik; Wagner, Eward W. (1976). A new History of Korea. Harvard University Press.