پرش به محتوا

سندرم فاور–راکوشو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سندرم فاوْر–راکوشو
نام‌های دیگربیماری فاوْر–راکوشو[۱] و الاستوز جلدی ندولار با کیست و جوش‌های سرسیاه[۱]
پلک‌ها و پوست زیرچشم آسیب‌دیده با تغییر رنگ مایل به خاکستری.
تخصصپوست‌شناسی ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی

سندرم فاوْر–راکوشو (فرانسوی: Favre–Racouchot syndrome‎) یک اختلال الاستین در اثر تابش نور خورشید است که در جوش‌های سرسیاه باز و متعدد در پوستِ آسیب‌دیده از نور خورشید، به‌ویژه در زیر و کنار چشم‌ها ایجاد می‌شود. جوش‌های سرسیاه منافذ بازشده برای فولیکول‌های مو و غدد چربی پوستی پر از مواد هستند.[۱] افرادی که به مدت طولانی در معرض نور آفتاب هستند، امواج فرابنفش خورشید سبب تخریب الاستین و ضخیم شدن پوست می‌شود.

درمان شامل جلوگیری از تابش مستقیم نور خورشید، قطع مصرف سیگار، رتینوئید یا ایزوترتینوین موضعی، کورتاژ و گاهی درم ابریژن است.[۲]

این سندرم نامش را از متخصصان پوست فرانسوی موریس فاور و ژان راکوشو می‌گیرد. موریس فاور نخستین بار آن را در سال ۱۹۳۲ گزارش کرد و سپس در سال ۱۹۵۱ با شاگردش ژان راکوشو جزئیات آن را تشریح کردند.[۳]


منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ Rapini, Ronald P.; Bolognia, Jean L.; Jorizzo, Joseph L. (2007). Dermatology: 2-Volume Set. St. Louis: Mosby. p. 1847. ISBN 978-1-4160-2999-1.
  2. "Favre-Racouchot Syndrome - American Osteopathic College of Dermatology (AOCD)". www.aocd.org. Retrieved 2019-09-01.
  3. "Favre-Racouchot syndrome".