سندرم تب دوره‌ای

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سندرم تب دوره‌ای
تخصصغدد درون‌ریز و متابولیسم ویرایش این در ویکی‌داده
طبقه‌بندی و منابع بیرونی
آی‌سی‌دی-۱۰E85.0
آی‌سی‌دی-۹-سی‌ام277.31
دادگان بیماری‌ها9836
ئی‌مدیسینarticle/۹۵۲۲۵۴
سمپD056660

سندرم‌های تب دوره‌ای (انگلیسی: Periodic fever syndrome) که با عناوین دیگری همچون «بیماری‌های خودالتهابی» و «سندرم‌های خودالتهابی» هم شناخته می‌شود، گروهی از اختلالات هستند که مشخصه‌شان، تب‌های دوره‌ای راجعه و التهاب‌هایِ مختص‌به‌عضو است.

بر خلاف برخی بیماری‌های خودایمنی نظیر لوپوس منتشر که در آنها ناهنجاری‌های دستگاه ایمنی تطبیقی، عامل ایجاد بیماری است، در بیماری‌های خودالتهابی، هیچگونه اتوآنتی‌بادی یا سلول‌های B یا T وابسته به آنتی‌ژن تولید نمی‌شود. در حقیقت، علت بیماری‌های خودالتهابی، اختلال در دستگاه ایمنی ذاتی است.[۱]

اگرچه انواع متفاوتی از این بیماری‌ها با علائم و نشانه‌های گوناگون وجود دارد، اما وجه‌اشتراک اغلب آنها، تب‌های گاه‌به‌گاه و راجعه، دردهای مفصلی و دردهای شکمی است که در درازمدت، ممکن است با عوارضی همچون آمیلوئیدوز هم همراه باشد.[۲]

بیشتر سندرم‌های خودالتهابی، ژنتیکی بوده و از دوران کودکی در فرد دیده می‌شوند.[۳] شایع‌ترین این بیماری‌ها تب مدیترانه‌ای فامیلیال است که مشخصه‌اش تب‌های دوره‌ای کوتاه‌مدت، دردهای شکمی و سِـروزیت است که معمولاً کمتر از ۷۲ ساعت طول می‌کشد و در اثر جهش در ژن «MEFV» ایجاد می شود.

منابع[ویرایش]

  1. Masters SL, Simon A, Aksentijevich I, et al. Horror autoinflammaticus: the molecular pathophysiology of autoinflammatory disease*. Annu Rev Immunol 2009;27(1):621–68
  2. Stojanov S, Kastner DL (2005). "Familial autoinflammatory diseases: genetics, pathogenesis and treatment". Curr Opin Rheumatol. 17 (5): 586–99. doi:10.1097/bor.0000174210.78449.6b. PMID 16093838.
  3. Hausmann, JS; Dedeoglu, F (July 2013). "Autoinflammatory diseases in pediatrics". Dermatologic clinics. 31 (3): 481–94. doi:10.1016/j.det.2013.04.003. PMID 23827250.