پرش به محتوا

سرخاب (آرایشی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سرخاب یا گلگونه، گَردی سرخ‌فام و یکی از هفت قلمِ آرایش سنتی در ایران است که از گیاهی وحشی با نام سرخاب کولی گرفته می‌شود. در گذشته از سرخاب برای سرخ کردن گونه و لب استفاده می‌شده است. همچنین به دلیل اثرات ضد التهاب، به عنوان داروی سنتی جوش‌زدا نیز به کار می‌رفته است.[۱]

آلغونه (معرب گلگونه)، غازه، غنجار، حمره و بزک نام‌های دیگر سرخاب هستند.

منابع

[ویرایش]
  1. محمدکاظم گیلانی (۱۲۵۸). حفظ‌الصحه ناصری.