ساختمان توماس جفرسون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ساختمان توماس جفرسون
ساختمان توماس جفرسون در کتابخانه کنگره
ساختمان توماس جفرسون در واشینگتن، دی.سی. واقع شده
ساختمان توماس جفرسون
موقعیت در واشینگتن، دی.سی.
اطلاعات کلی
سبک معماریهنرهای زیبا
شهر یا شهرکواشینگتن، دی.سی.
کشورایالات متحده آمریکا
آغاز ساخت۱۸۹۰
پایان۱۸۹۷
طراحی و ساخت
معمار
  • جان ال. اسمیت مایر
  • پل جی. پلز
  • ادوارد پیرس کاس

ساختمان توماس جفرسون قدیمی‌ترین ساختمان از بین چهار ساختمان کتابخانه کنگره ایالات متحده آمریکا است که بین سالهای ۱۸۹۰ و ۱۸۹۷ ساخته شده‌است. این ساختمان در ابتدا به عنوان ساختمان کتابخانه کنگره شناخته می‌شد و در جنوب‌شرقی خیابان اول، بین خیابان استقلال و خیابان کاپیتول شرقی در واشینگتن دی سی واقع شده‌است. این ساختمان به دلیل نمای کلاسیک و فضای داخلی و تزئین دقیق آن با سبک هنرهای زیبا شناخته شده‌است. طراحی و ساخت آن تاریخ پر پیچ و خمی دارد. معمار اصلی ساختمان پائول جی پلز بود که در ابتدا با همکاری جان ال. اسمیت مایر همکاری داشت و در طی چند سال اخیر ساخت آن توسط ادوارد پیرس کیسی تکمیل شد. این بنا در سال ۱۹۶۵ به عنوان یک بنای تاریخی ملی شناخته شد.

طراحی[ویرایش]

اتاق مطالعه اصلی
نمایی از رویکردهای نمای غربی ساختمان توماس جفرسون
تالار بزرگ، نمایی از طبقه اول و دوم، با زمینه موزاییک مینروا

جان ال. اسمیت مایر و پل جی. پلز در مسابقه نقشه‌های معماری کتابخانه در سال ۱۸۷۳ برنده شدند. شروع پروژه با بحث‌های کنگره تا رای‌گیری در سال ۱۸۸۶ به تأخیر افتاد. در سال ۱۸۸۸، اسمیت مایر برکنار شد و پلز معمار اصلی آن شد. پلز خودش در سال ۱۸۹۲ اخراج شد و ادوارد پیرس کیسی پسر بریگ جایگزین وی شد. ژنرال توماس لینکلن کیسی، رئیس سپاه مهندسان ارتش ایالات متحده، در آن زمان مسئول ساخت و ساز ساختمان بود.[۱] در حالی که اسمیت مایر در تأمین کمیسیون نقش اساسی داشت، به نظر می‌رسد که پلز طراح اصلی ساختمان بوده و بیشتر کارهای خارجی را نظارت کرده‌است. کیسی به‌خاطر اتمام فضای داخلی و نظارت هنری بر طرح تزئینی منحصر به فرد ساختمان اعتبار دارد.[۲] این کتابخانه در سال ۱۸۹۷ برای عموم افتتاح شد و کار آن در سال ۱۸۹۸ به پایان رسید.

تاریخچه[ویرایش]

ساختمان توماس جفرسون، حوالی ۱۹۰۲ میلادی.

نیاز به فضای بیشتر برای افزایش گنجایش کتابخانه کنگره توسط کتابدار آینسوردت رند اسپوفورد به کنگره پیشنهاد شد، در نتیجه یک ساختمان جدید به عنوان کتابخانه ملی آمریکا به‌طور خاص در این رابطه ساخته شد. قبل از آن کتابخانه در بالهای ساختمان کاپیتول وجود داشت. ساختمان جدید به دلیل رشد کنگره مورد نیاز بود، اما بخشی نیز به دلیل قانون کپی رایت ۱۸۷۰ بود، که بر اساس آن، همه متقاضیان حق چاپ می‌بایست دو نسخه از آثار خود را به کتابخانه ارسال می‌کردند. این قانون منجر به آوردن سیل کتاب، جزوه، نقشه، موسیقی، آثار چاپی و عکس به کتابخانه شد. استانفورد در تصویب این قانون نقش اساسی داشته‌است.

داخل تونل کتاب

هنر[ویرایش]

بیش از پنجاه نقاش و مجسمه‌ساز آمریکایی کارهای هنری سفارش داده شده برای این ساختمان را تولید کردند.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

  • پل جی پلز
  • ساختمان جان آدامز
  • بنای یادبود جیمز مدیسون
  • مرکز حفاظت صوتی و تصویری ملی
  • لیست بناهای تاریخی ملی در واشینگتن دی سی

منابع[ویرایش]

  1. Cronau, Rudolf (1916). German Achievements in America. New York: Rudolf Cronau. pp. 204–205. pelz.
  2. Cole, John Y. (October 1972). "Smithmeyer & Pelz: Embattled Architects of the Library of Congress". The Quarterly Journal of the Library of Congress (Vol. 29, No. 4). JSTOR 29781519.
  3. "On These Walls". Library of Congress. April 4, 2017. Retrieved January 12, 2018. Over forty artists were commissioned to produce sculpture, bas-relief panels, frescoes and empanelled canvases, and designs for mosaic.

پیوند به بیرون[ویرایش]

پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به Thomas Jefferson Building در ویکی‌انبار