زینبی علوی محمودی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
عبدالجبار زینبی علوی محمودی
محل زندگیماوراءالنهر
ملیتایرانی
پیشهشاعر
سال‌های فعالیتقرن چهارم
عنوانزینبی علوی محمودی، زینتی علوی محمودی
دورهغزنویان

عبدالجبار زینبی علوی محمودی از شاعران بزرگ عهد سلطان محمود و سلطان مسعود غزنوی است. نام او را عوفی زینتی علوی محمودی ضبط کرده‌است و از این جهت بعضی نام او را به جای زینبی، زینتی می‌خوانند.

ابوالفضل بیهقی نام او را در شمار شاعران بزرگ عهد آورده‌است که مورد لطف و عنایت مسعود بودند چنان‌که یک بار او را یک پیل با هزار درم بخشید که بر پیل نهادند و به خانهٔ او بردند و یک بار دیگر هم پنجاه هزار درم بر پشت پیل به خانهٔ علوی زینبی فرستادند که از این مورد به درجهٔ تقرب زینبی پی می‌بریم.


اشعار[ویرایش]

از استاد زینبی ابیات معدودی در ترجمان البلاغه، حدایق السحر، لغت فرس اسدی، لباب الالباب عوفی، مجمع الصفحا و المعجم آمده‌است. چند بیت معروف از این شاعر:

آن قطرهٔ باران به ارغوان برچون خوی به بنا گوش نیکوان را
وان فاخته بر شاخ او نشستهعاشق شده بر وصف این و آن بر
وان نرگس بین چشم باز کردهنازان به همه باغ و بوستان بر
عطار مگر وصل کرد عمداًکافور ریاحین به زعفران بر
بر خوید چکیده سرشک بارانمانند ستاره بر آسمان بر

منابع[ویرایش]

  • صفا، ذبیح‌الله (۱۳۶۴). تاریخ ادبیات در ایران. تهران.
  • عوفی، سدید الدین محمد (۱۳۸۹). لباب الالباب. نشر هرمس.