زینبی علوی محمودی
ظاهر
این مقاله نیازمند ویکیسازی است. لطفاً با توجه به راهنمای ویرایش و شیوهنامه، محتوای آن را بهبود بخشید. |
عبدالجبار زینبی علوی محمودی | |
---|---|
ملیت | ایرانی |
پیشه | شاعر |
سالهای فعالیت | قرن چهارم |
عنوان | زینبی علوی محمودی، زینتی علوی محمودی |
دوره | غزنویان |
عبدالجبار زینبی علوی محمودی از شاعران بزرگ عهد سلطان محمود و سلطان مسعود غزنوی است. نام او را عوفی زینتی علوی محمودی ضبط کردهاست و از این جهت بعضی نام او را به جای زینبی، زینتی میخوانند.
ابوالفضل بیهقی نام او را در شمار شاعران بزرگ عهد آوردهاست که مورد لطف و عنایت مسعود بودند چنانکه یک بار او را یک پیل با هزار درم بخشید که بر پیل نهادند و به خانهٔ او بردند و یک بار دیگر هم پنجاه هزار درم بر پشت پیل به خانهٔ علوی زینبی فرستادند که از این مورد به درجهٔ تقرب زینبی پی میبریم.
اشعار
[ویرایش]از استاد زینبی ابیات معدودی در ترجمان البلاغه، حدایق السحر، لغت فرس اسدی، لباب الالباب عوفی، مجمع الصفحا و المعجم آمدهاست. چند بیت معروف از این شاعر:
آن قطرهٔ باران به ارغوان بر | چون خوی به بنا گوش نیکوان را | |
وان فاخته بر شاخ او نشسته | عاشق شده بر وصف این و آن بر | |
وان نرگس بین چشم باز کرده | نازان به همه باغ و بوستان بر | |
عطار مگر وصل کرد عمداً | کافور ریاحین به زعفران بر | |
بر خوید چکیده سرشک باران | مانند ستاره بر آسمان بر |
منابع
[ویرایش]- صفا، ذبیحالله (۱۳۶۴). تاریخ ادبیات در ایران. تهران.
- عوفی، سدید الدین محمد (۱۳۸۹). لباب الالباب. نشر هرمس.