زکابار
زوکابار (یا زوچابار) شهری باستانی در استان رومی مورتانیا سزارینسیس بود و در ملیانای امروزی الجزایر واقع شده است.
 نقشه زوکابار را در جنوب قیصریه مورتانیا نشان می‌دهد. | |
  موقعیت در الجزایر | |
| موقعیت | الجزایر |
|---|---|
| منطقه | استان عین دفلا |
| مختصات | ۳۶°۱۵′۵۷″شمالی ۲°۱۷′۵۰″شرقی / ۳۶٫۲۶۵۸۳۳°شمالی ۲٫۲۹۷۲۲۲°شرقی |
تریویا
[ویرایش]در فیلم گلادیاتور ریدلی اسکات، «زکابار» به عنوان نام یک استان در شمال آفریقا یاد شد.
تاریخ
[ویرایش]زکابار به عنوان یک مستعمره رومی (کلنیا لولیا آگوستا زکابار) تحت فرمان امپراتور آگوستوس تشکیل شد.
در واقع، ملیانا واقعی مربوط به[۱][۲] شهر پونیکی است که در زمان رومیان به عنوان "زکابار" (یا حتی "سکابار") شناخته می‌شد. در زمان آگوستوس، به آن رتبه مستعمره داده شد و بنابراین به عنوان کلنیا لولیا آگوستا زکابار شناخته شد.[۳] نامی که بطلمیوس جغرافیدان به کار برده بود، ουχάββαρι (زکاباری) بود.[۴] پلینی بزرگ آن را «مستعمره آگوستا، که سوکابار نیز نامید»،[۵] و آمیانوس مارسلینوس آن را سوگابارری یا (به شکل صفت) سوگاباریتانوم می‌نامید.[۶][۷][۸]
زوکابار در قرن چهارم تبدیل به یک مقر اسقفی مسیحی شد. نام دو تن از اسقف کاتولیک و یک دوناتیست در آن ثبت شده است:[۹]
- ماکسیمیانوس که در کنفرانس کارتاژ (۴۱۱) شرکت کرد.
- ژرمنوس، اسقف دوناتیست که در همان کنفرانس شرکت کرد.
- استفانوس، یکی از اسقف‌های کاتولیک که هانریک او را در فوریه ۴۸۴ به جلسه ای در کارتاژ فراخواند و سپس تبعید کرد.
اسقف اعظم در فهرست کلیسای کاتولیک قرار دارد.[۱۰] در اواخر دوران باستان، این مقر اسقفی بود که از سال ۱۹۶۷ به عنوان رئیس کلیسای کاتولیک روم «دوباره متولد شد».
میلیانا در قرن دهم توسط بولوگین بن زیری در محل شهر روم باستان زکابار (یا "سوچابر") (یا "سوچابار") (دوباره) تأسیس شد.
منابع
[ویرایش]- ↑ "Succhabar". Brill's New Pauly (به انگلیسی). October 2006.
- ↑ Miliana ville historique بایگانی‌شده در مارس ۲۴, ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
- ↑ "Zucchabar: a Pleiades place resource". Pleiades: a gazetteer of past places (به انگلیسی). Retrieved 2018-02-01.
- ↑ Ptolemy, Book 4, chapter 2 (page 95 in the translation by Edward Luther Stevenson (New York, 1932)) بایگانی‌شده در مارس ۲۴, ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine
- ↑ Pliny, Natural Histories, book 5, chapter 1
- ↑ Ammianus Marcellinus, Roman History, XXIX, V, 25 and 20
- ↑ Jan den Boeft, Jan Willem Drijvers, Daniël den Hengst, Hans Teitler (editors), Philological and Historical Commentary on Ammianus Marcellinus XXIX (Brill 2013 شابک ۹۷۸−۹۰−۰۴۲۶۷۸۷−۹), p. 179
- ↑ George Sale, George Psalmanazar, Archibald Bower, George Shelvocke, John Campbell, John Swinton An Universal History, from the Earliest Account of Time (T. Osborne 1748), p. 313
- ↑ Stefano Antonio Morcelli, Africa christiana, Volume I, Brescia 1816, p. 371
- ↑ Annuario Pontificio 2013 (Libreria Editrice Vaticana, 2013, شابک ۹۷۸−۸۸−۲۰۹−۹۰۷۰−۱), p. 1013
کتابشناسی - فهرست کتب
[ویرایش]- Lawless, R. Mauretania Caesartiensis: بررسی باستان‌شناسی و جغرافیایی. دانشگاه دورهام دورهام، 1969 زکابار
- لپلی، کلود. Rome et l'integration de l'Empire, 44 av. J. -C. – 260 ap. , T. 2، «Approches Régionales du Haut-Empire romain ", Nouvelles Clio، ۱۹۹۸
- پریوست، ویرجینی. Les dernières communautés chrétiennes autochthones d'Afrique du Nord». آرماند کالین ویرایش. (پ. ۴۶۱–۴۸۳)
- اسمیت رید، جیمز. شهرداری‌های امپراتوری روم انتشارات دانشگاه میشیگان. شیکاگو، ۱۹۱۳