زرکوب تبریزی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

نجم‌الدین ابوبکر محمد زرکوب مشهور به زرکوب تبریزی از عارفان معاصر اباقاخان بود.[۱] وی از اهالی تبریز بوده و در فقر به سر می‌برد. زرکوب تبریزی سرانجام در سال ۷۱۲ هجری در تبریز وفات یافت و در مقبرةالعرفای گجیل به خاک سپرده شد.[۲]

نمونهٔ اشعار[ویرایش]

دشمن ما را سعادت یار بادروز و شب با عز و نازش کار باد
هرکه کافر خواند ما را گو بخواناو میان مؤمنان دیندار باد
هرکه خاری می‌نهد در راه ماخار ما در راه او گلزار باد
هرکه چاهی می‌کند در راه ماچاه ما در راه او هموار باد
هرکه ملک و مال ما را حاسد استملک و مالش در جهان بسیار باد
هرکه را مستی زرکوب آرزوستگو که ما مستیم، او هشیار باد

منابع[ویرایش]

  1. «زرکوب». وب‌گاه لغت‌نامهٔ دهخدا. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۷ نوامبر ۲۰۱۲. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۳.
  2. «نجم‌الدین ابوبکر محمد زرکوب تبریزی». وب‌گاه آفتاب. بایگانی‌شده از اصلی در ۲۶ آوریل ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۱۹ ژانویهٔ ۲۰۱۳.