زبان لاکوتا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لاکوتا
Lakȟótiyapi
بیانالگو:IPA-sio
زبان بومی درایالات متحده آمریکا و بخشی در کانادا
منطقهبیشتر در داکوتای شمالی و داکوتای جنوبی، همچنین شمال نبراسکا، جنوبمینه‌سوتا و شمال مونتانا
قومیتمردم لاکوتا
شمار گویشوران
ناشناخته (۲٬۱۰۰، ۲۹٪ از جمعیت قبیله اشاره‌شده ۱۹۹۷)[۱]
سیویی
کدهای زبان
ایزو ۳–۶۳۹lkt
گلاتولوگlako1247[۲]
{{{mapalt}}}
نقشه پراکندگی لاکوتازبانان
این نوشتار شامل نمادهای آوایی آی‌پی‌ای است. بدون پشتیبانی مناسب تفسیر، ممکن است علامت‌های سوال، جعبه یا دیگر نمادها را جای نویسه‌های یونی‌کد ببینید.

زبان لاکوتا (Lakȟótiyapi)، که به آن لاخوتا، تتون یا تتون سیوو نیز گفته می‌شود، یک زبان سیویی است که توسط مردم لاکوتا از قبایل سو گفتگو می‌شود.

زبان لاکوتا با داشتن ۲۰۰۰ گویشور یکی از پرگویشورترین زبان‌های بومی آمریکا در ایالات متحده را داراست که بیشتر آن‌ها در ایالت‌های داکوتای شمالی و داکوتای جنوبی زندگی می‌کنند.[۳] یک برنامه زبان لاکوتا بصورت آنلاین برای استفاده کودکان نیز وجود دارد.[۴]

این زبان برای نخستین بار توسط مبلغین اروپایی-آمریکایی در حدود سال ۱۸۴۰ به شکل نوشتاری درآمد. قوانین نوشتاری آن از آن زمان تکامل یافته‌است تا نیازها و کاربردهای کنونی را بازتاب دهد.

منابع[ویرایش]

  1. لاکوتا at اتنولوگ (19th ed., 2016)
  2. Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Lakota". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
  3. Gordon, Raymond G. , Jr. (2005). "Lakota". Ethnologue: Languages of the World (15th ed.). SIL International. Retrieved 2009-05-16.
  4. "Lakota Language Consortium". Retrieved 28 July 2016.

پیوند به بیرون[ویرایش]