زبان‌های دوسون
| دوسونی | |
|---|---|
| دوسون-بیسایا | |
| پراکنش: | صباح |
| تبار: | آسترونزیایی
|
| زیرگروه‌ها: |
بیسایا-لوتود
زبان‌های دوسونی
|
| گلاتولوگ | dusu1277 (Dusunic)[۱] bisa1270 (Bisaya–Lotud)[۲] |
زبان‌های دوسون (دوسونی) گروهی از زبان‌ها هستند که توسط مردم بیسایا و دوسون (شامل کادازان و رونگوس) و مردمان وابسته در ایالت صباح مالزی در بورنئو صحبت می‌شوند.
زبان‌ها[ویرایش]
زبان‌های دوسون به شرح زیر طبقه‌بندی می‌شوند.[۳]
- بیسایا-لوتود: برونئی بیسایا، صباح بیسایا، لوتود
- دوسون: دوسون مرکزی – کادازان ساحلی، کویجاو، پاپار، لابوک-کیناباتانگ کادازان، کوتا مارودو تالانتانگ، کیماراگانگ – تبلونگ – رونگوس، رودخانه کلیاس کادازان
دامپاها نیز متعلق به اینجا فرض می‌شوند.
همه زبان‌هایی که مردم دوسون به آن‌ها صحبت می‌کنند، به این گروه تعلق ندارند. زبان‌های باریتو شرقی که خود شامل چندین زبان است نیز «دوسون» نامیده می‌شوند.
منابع[ویرایش]
- ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Dusunic". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help) - ↑ Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Bisaya–Lotud". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology.
{{cite book}}: Invalid|display-editors=4(help) - ↑ Bonggi language has been removed per Adelaar & Himmelmann, The Austronesian languages of Asia and Madagascar. Routledge, 2005, and Gana' per Glottolog.
- کینگ، جولی کی، و جان وین کینگ. 1984. زبان‌های صباح: گزارش نظرسنجی. C-78. کانبرا: زبان‌شناسی اقیانوس آرام، دانشگاه ملی استرالیا.
- لوبل، جیسون ویلیام. ۲۰۱۶. کتاب منبع شمال بورنئو: واژگان و کارکردها . انتشارات دانشگاه هاوایی شابک 9780824857790