دیوید ئی. نیکولز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دیوید ارل نیکولز
زادهٔ۲۳ دسامبر ۱۹۴۴ ‏(۷۹ سال)
کاوینگتن، کنتاکی
محل زندگیایالات متحده آمریکا
شهروندیایالات متحده آمریکا
شناخته‌شده برایتحقیقات گسترده در مورد گیرنده‌های 5-HT2A و گیرنده‌های دوپامین، وابستگی ساختار–فعالیت در توهم‌زاها، تحقیقات در زمینه سمیت عصبی و انالوگ‌های MDMA
پیشینه علمی
شاخه(ها)شیمی دارویی، داروشناسی
محل کاردانشگاه پردو، Indiana University School of Medicine

دیوید ارل نیکولز (به انگلیسی: David Earl Nichols) (زاده ۲۳ دسامبر ۱۹۴۴، کاوینگتون، کنتاکی) یک داروشناس و شیمی‌دان دارویی آمریکایی است.[۱] نیکولز که قبلاً کرسی ممتاز رابرت سی و شارلوت پی اندرسون در فارماکولوژی دانشگاه پردو بوده‌است، از سال ۱۹۶۹ در زمینه داروهای روانگردان کار کرده‌است. زمانی که هنوز دانشجوی کارشناسی ارشد بود، روشی را که برای ساخت ایزومرهای نوری آمفتامین‌های توهم‌زا استفاده می‌شود، به ثبت رساند. مشارکت‌های او شامل سنتز و گزارش ترکیباتی چون اسکالین، LSZ ،6-APB ،2C-I-NBOMe و سایر گونه‌های NBOMe (NBOMe-2C-B ،NBOMe-2C-C ،NBOMe-2C-D)، و چندین مورد دیگر، همچنین ابداع اصطلاح «آنکتوژن» بود.

تحصیلات[ویرایش]

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "The Heffter Review of Psychedelic Research, Volume 1, 1998 - 5. The Medicinal Chemistry of Phenethylamine Psychedelics by David E. Nichols, Ph.D." (PDF). Archived from the original (PDF) on 2008-07-04.
  2. "David E. Nichols, Ph.D. , Robert C. and Charlotte P. Anderson Distinguished Chair in Pharmacology". Archived from the original on 2010-04-21. Retrieved 2010-04-09.

جهت مطالعه[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]