دسته جداافتاده‌ها
| دستهٔ جداافتاده‌ها | |
|---|---|
 پوستر فیلم | |
| کارگردان | ژان-لوک گدار |
| نویسنده |
فیلم‌نامه: ژان-لوک گدار براساس: رمان ثروت احمق‌ها از دولورس هیچنز |
| بازیگران |
آنا کارینا سامی فری کلود براسر |
| موسیقی | میشل لوگران |
| فیلم‌برداری | رائول کوتارد |
شرکت تولید |
آنوشکا فیلمز اورسای فیلمز |
| توزیع‌کننده | کلمبیا پیکچرز |
تاریخ‌های انتشار |
|
مدت زمان | ۹۷ دقیقه |
| کشور | فرانسه |
| زبان | فرانسوی |
دستهٔ جداافتاده‌ها یا دستهٔ غریبه‌ها (به فرانسوی: Bande à part؛ به انگلیسی: Band of Outsiders) فیلمی فرانسوی به کارگردانی ژان-لوک گدار و محصول سال ۱۹۶۴ است.
عنوان فیلم برگرفته از عبارت «faire bande à part» به معنی «انجام کاری جدا از چهارچوب گروه» است و برداشتی از رمان ثروت احمق‌ها، نوشتهٔ دولورس هیچنز است.
دستهٔ جداافتاده‌ها، متعلّق به موج نوی فرانسه است و گدار از آن با عنوان «دیدار آلیس در سرزمین عجایب با فرانتس کافکا» یاد کرده است.
صحنه‌های معروف[ویرایش]
- یک دقیقه سکوت: آرتور، فرانس و اودیل در کافه‌ای شلوغ نشسته‌اند و تصمیم به یک دقیقه سکوت می‌گیرند؛ در این لحظه موسیقی‌متن فیلم نیز قطع می‌شود. این صحنه درواقع تنها ۳۶ ثانیه به‌طول می‌انجامد و فرانس با گفتن «دیگه بسّه» به آن پایان می‌بخشد.
- صحنهٔ مدیسون: اندکی بعد، اودیل و آرتور تصمیم به رقص می‌گیرند. فرانس نیز به آن‌ها ملحق می‌شود و رقص روتینی را انجام می‌دهند. موسیقی نواخته شده، موسیقی آراندبی یا سول است که توسّط میشل لوگران، برای فیلم ساخته شده بود، امّا آنا کارینا و دیگر بازیگران با عنوان «رقص مدیسون» از آن یاد می‌کردند. این صحنه، الهام‌بخش صحنهٔ رقص اوما تورمن و جان تراولتا در داستان عامه‌پسندِ کوئنتین تارانتینو بود.
- صحنهٔ لوور: در این صحنه، بازیگران تلاش می‌کنند تا رکورد دوندگی در طول موزه لوور را بشکنند. به گفتهٔ راوی داستان، آن‌ها با ۹ دقیقه و ۴۳ ثانیه، رکورد جیمی جانسون از سان فرانسیسکو را شکستند. در فیلم خیالباف‌های برناردو برتولوچی، این صحنه بازسازی شده است.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Bande à part (film)». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۶ اوت ۲۰۱۵.
