درگاه:شجریان/نوشتار برگزیده/۱

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

سازهای ابداعی شجریان مجموعه‌ای از سازهای جدید دست‌ساز محمدرضا شجریان شامل شاه‌صراحی، بم‌صراحی، صراحی آلتو، صراحی، شهرآشوب، شهرآشوب آلتو، شهنواز، شهبانگ، کرشمه، باربد، تندر و ساغر است که سال ۱۳۹۰ در نمایشگاه تالار بهارخانه هنرمندان معرفی شد. نمایشگاه در تاریخ ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۸ و به کوشش موسسه فرهنگی هنری دل آواز و با همکاری خانه موسیقی ایران افتتاح گردید.

در نمایشگاه سازهای ابداعی محمدرضا شجریان که در اردیبهشت سال ۱۳۹۰ برگزار گردید، ۱۴ ساز ابداعی و ۱۰ سنتور در اندازه‌های مختلف عرضه گردید. سازهای به نمایش در آمده، شهرآشوب، صراحی‌آلتو و صراحی برای جایگاه صدای کمانچه، شهرآشوب آلتو برای صدای آلتو (یک‌چهارم بم‌تر)، شهنواز و بم‌صراحی جایگاه صدای ویولونسل، شهنواز و شاه‌صراحی جایگاه صدای کنترباس، کرشمه و باربد جایگاه صدای تار، ساغر جایگاه صدای تار و رباب آلتو و تندر با تعداد ۱۴ خرک به نمایش در آمدند. همچنین در این نمایشگاه علاوه بر سازهای جدید، سنتورهای دست‌ساز ساخت محمدرضا شجریان نیز که در دوران جوانی طراحی و ساخته شده بود، به نمایش در آمد. این سنتورها شامل سنتور آزمایشی و تحقیقاتی ساخته شده از چوب گردو و سنتورهای سل‌کوک با تعداد ۱۰ خرک، سنتور فاکوک با ۱۱ خرک ساخته شده با چوب ساج، سنتور می‌کوک با ۱۳ خرک، سنتور سی‌کوک با ۱۰ خرک، و سنتور دو کوک سوپرانو با ۱۱ خرک هستند.

تعداد زیادی از این سازها قبلاً در کنسرت‌های اخیر محمدرضا شجریان در خارج و داخل از ایران به وسیله نوازندگان گروه شهناز به کار گرفته شده‌اند.

محمدرضا شجریان در خصوص ضرورت ایجاد نوآوری در موسیقی ایران گفت:

در طول ۵۰ سالی که کار حرفه‌ای می‌کنم و به طور تخصصی با صدا ارتباط دارم، نیاز به صداهای جدید را احساس می‌کردم و همیشه کمبود این صداها مرا آزار می‌داد.

او همچنین اضافه کرد:

در کنسرت‌هایی که داریم لابه‌لای سازهای سنتی از این سازهای ابداعی نیز استفاده می‌کنیم، چون باید آنها را در کنار سازهای سنتی قرار دهیم تا به مرور جایگاه خود را در میان مخاطبان شان پیدا کنند. من نمی‌توانم از همان لحظه نخست این سازها را به صحنه بیاورم. این کار درستی نیست.