خواجه عمید لوبکی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خواجه عمید لوبکی
نام اصلی
عمید الدین لوبکی
زاده۶۰۱ (قمری)
سنام، هندوستان
نام(های) دیگرحکیم سنامی لوبکی
تخلصعمید
پیشهشاعر و مدیحه سرا
زمینه کاریشعر، عرفان
ملیتایرانی
دورهسلطان نصیرالدین محمدبن بلبن
سبک نوشتاریسبک شعرای آذربایجان
دیوان اشعاردیوان وی نمانده است
دلیل سرشناسیاشعار در فرهنگ لغات

عمیدالدین لوبکی معروف به «خواجه عمید لوبکی» زاده سال ۶۰۱ هجری قمری در قصبه لوبک از توابع سنام هندوستان و یکی از شاعران پارسی گوی قرن هفتم است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

حکیم خواجه عمید لوبکی در زمان سلطان نصیر الدین محمدبن بلبن معروف به خان و مشهور به قاآن ملک و ناصرالدین محمودشاه از سلاطین دهلی می‌زیست. قصیده را به سبک شعرای آذربایجان می‌سرود و در شعر عمید تخلص می‌کرد.[۱]

آثار[ویرایش]

امروزه اثری از دیوان خواجه عمید لوبکی بجای نمانده است ولی بعضی از قصاید او در دست است. اشعار وی را در فرهنگ لغات بسیار آورده‌اند.[۲][۳]

نمونه اشعار[ویرایش]

نوروز
نوروز روزگار نشاط است و ایمنیپوشیده ابر دشت به دیبای ارمنی
فلک
شد ز یمن مقدمت آراسته تر، هند بازچون ز خیل خسرو سیارگان روی فلک
چند شوم صداع کش گرد بساط خسروانکز در تست عالمی رزق پذیر بی کلک

دور سپهر مثل تو هرگز نیاورد - از هفت پشت پهلو پیل‌افکن و گراز

ماکیان زاغ رنگ از اختران بیضه ور - بیضه بین چون بی خروس از ماکیان آمد پدید

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. «مرکز اخبار دانشگاهی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۵.
  2. «واژه یاب». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۵.
  3. «آوای دل». بایگانی‌شده از اصلی در ۲ آوریل ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۴ مارس ۲۰۱۵.

منابع[ویرایش]

  • معین، محمد، فرهنگ فارسی، انتشارات امیرکبیر جلد پنج
  • به‍من، مه‍ناز، عل‍ی‌اکب‍ر دهخ‍دا، ته‍ران: مؤسس‍ه فرهن‍گی مدرسه برهان، ۱۳۸۲.