خاندان زیانی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

آل زیان، خاندانی از سادات حسینی حاکم بر مدینه منوره در قرن نهم بودند.

نسب آنان به شریف زیان بن منصور بن جماز بن شیحه، حکمران مدینه، و با چند واسطه به عبیدالله بن اعرج بن حسین بن علی زین العابدین می‌رسد. زیان به رغم پیشنهاد حکمرانی مدینه پس از پدرش، از پذیرش آن خودداری کرد و تا رسیدن برادرش عطیه، از قلعه (محل حکمرانی مدینه) نگهبانی کرد.

زیرشاخه‌های آل زیان[ویرایش]

نسل او از فرزندش سلیمان ادامه یافت. آل ابراهیم، آل زاهر و آل زهیر از زیرمجموعه‌های آل زیان هستند که از میان ایشان، آل زهیر به لحاظ کثرت و عهده‌داری حکمرانی مدینه، شهرتی بیشتر دارد.

حکمرانی آل زهیر[ویرایش]

شریف زهیر بن سلیمان بن زیان با حکمران مدینه مانع بن علی جنگید و به دست او کشته شد. شامان بن زهیر نیز به در سالهایی جنگ کرد وحکمران مدینه بود. شریف بارز بن فارس نیز سه نوبت به حکمرانی رسید و به سال ۹۵۸ق. درگذشت. از دیگر امیران این خاندان، مانع بن عامر بن شامان است که به گونه پراکنده چند بار به حکمرانی رسید.

روابط آل زیان با اشراف حسنی[ویرایش]

آل زیان با اشراف حسنی مکه چند بار پیوند ازدواج برقرار کردند. این نشان می‌دهد که روابط این دو خاندان، در قیاس با دوره‌های پیشین، دوستانه بود.

منابع[ویرایش]