پرش به محتوا

حد قدر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

حد قدر (به انگلیسی: Limiting magnitude)، قدر ظاهری کم نورترین جرمی است که با چشم غیرمسلح یا با تلسکوپ در آسمان یک رصدگاه دیده می‌شود.[۱] حد قدر هم شرایط رصدی (میزان شفافیت) آسمان را مشخص می‌کند و هم کیفیت دید شخص را.[۲] در شرایط رصدی بسیار عالی و بعد از تطابق پیدا کردن چشم با تاریکی، حد قدر چشم انسان حدود ۶٫۵ است. البته این مقدار تقریبی است و برخی افراد می‌توانند اجرامی کم نور تر را هم ببیند. در یک شهر بزرگ با آلودگی نوری زیاد، حد قدر به عدد ۱ یا ۲ کاهش می‌یابد که به این معناست که تنها پرنورترین ستارگان قابل رویت هستند.[۱]

در شرایط رصدی ایده‌آل یعنی در آسمانی که مواردی چون نور منطقةالبروجی و نور مخالف قابل دیدن باشد، حد قدر آسمان برای چشم غیرمسلح به ۷٫۶ تا ۸ هم می‌رسد. در چنین آسمانی حتی کهکشان مثلث (M33) با چشم قابل دیدن است.[۳]

منابع

[ویرایش]
  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "COSMOS - The SAO Encyclopedia of Astronomy" (به انگلیسی). Retrieved September 16 2016. {{cite web}}: Check date values in: |بازبینی= (help)
  2. "Determination of the limiting magnitude" (به انگلیسی). Archived from the original on 8 February 2007. Retrieved September 16 2016. {{cite web}}: Check date values in: |بازبینی= (help)
  3. ‎ John E. Bortle (2006). "Light Pollution And Astronomy: The Bortle Dark-Sky Scale" (به انگلیسی). Sky & Telescope. Retrieved September 16 2016. {{cite web}}: Check date values in: |بازبینی= (help); External link in |ناشر= (help); Unknown parameter |ماه= ignored (help)نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)