حادثه چارلی براون و فرانتس استیگلر
| Air combat | |
|---|---|
| تاریخ | ۲۰ دسامبر ۱۹۴۳ |
| علت | Fighter pursuit of bomber |
| محل حادثه | Over آلمان نازی و اروپای تحت اشغال آلمان نازی |
| هواپیمای یکم | |
| نوع | بوئینگ بی-۱۷ فلایینگ فورترس |
| شرکت هواپیمایی | نیروی هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا (USAAF) |
| شماره دم | ۴۲–۳۱۶۷ |
| مبدا پرواز | RAF Kimbolton |
| مقصد | برمن، Germany, then return |
| خدمه | ۱۰ |
| کشته‌شدگان | 1 (tail gunner) |
| بازماندگان | ۹ |
| هواپیمای دوم | |
| علت | مسرشمیت ب‌اف ۱۰۹ |
| شرکت هواپیمایی |  نیروی هوایی آلمان نازی |
| خدمه | ۱ |
| بازماندگان | ۱ |
حادثه چارلی براون و فرانتس استیگلر (انگلیسی: Charlie Brown and Franz Stigler incident) در ۲۰ دسامبر ۱۹۴۳ رخ داد، زمانی که پس از انفجار موفق یک بمب در برمن، ستوان دوم چارلز «چارلی» از خلبانان نیروی هوایی ارتش ایالات متحده (USAAF) توسط جنگنده‌های آلمانی به شدت آسیب دید. فرانتس استیگلر خلبان لوفت وافه این فرصت را داشت که بمب افکن مشکل‌دار را ساقط کند، اما این کار را نکرد و در عوض آن را برای محافظت از آن در سرزمین‌های تحت اشغال آلمان و عبور از آن اسکورت کرد تا بتوان از آن فضا خارج شود. پس از جستجوی گسترده براون، این دو خلبان ۵۰ سال بعد یکدیگر را ملاقات کردند و با هم دیگر دوست شدند که این دوستی تا زمان مرگ استیگلر در مارس ۲۰۰۸ ادامه یافت. براون تنها چند ماه بعد، در نوامبر همان سال درگذشت.[۱][۲]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Two enemies discover a 'higher call' in battle". CNN.com. 9 March 2013.
- ↑ "Charles L. Brown Obituary". The Miami Herald. 7 December 2008.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Charlie Brown and Franz Stigler incident». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۷ ژوئن ۲۰۲۳.