جی‌ای‌دی‌ئی‌اس-جی‌اس-زد۷-۰۱-کیویو
| جی‌ای‌دی‌ئی‌اس-جی‌اس-زد۷–۰۱-کیویو | |
|---|---|
 جی‌ای‌دی‌ئی‌اس-جی‌اس-زد۷–۰۱-کیویو در داخل مربع نشان داده شده | |
| اطلاعات رصدی (J2000 مبدا) | |
| صورت فلکی | Fornax |
| بُعد | 3h 32m 27.3s |
| مِیل | 6.81″ 48′ −27° |
| انتقال به سرخ | الگو:Plusminus |
| ویژگی‌ها | |
| جرم | ۴×۱۰۸ to ۶×۱۰۸ M☉ |
| قطر موثر (فیزیکی) | ۶۵۰ سال نوری (۲۰۰ پارسک) |
| نکات مهم | Oldest and most distant "dead" galaxy so far discovered |
| نام‌های دیگر | |
| JADES-GS+53.15508-27.80178 | |
جی‌ای‌دی‌ئی‌اس-جی‌اس-زد۷–۰۱-کیویو (به انگلیسی: JADES-GS-z7-01-QU) (همچنین با نام JADES-GS+53.15508-27.80178 نیز شناخته می‌شود)[۱] یک کهکشان شکسته لیمن است که برای نخستین بار در سال ۲۰۱۰ شناسایی شد،[۲] این کهکشان در صورت فلکی کوره قرار گرفته‌است. جی‌ای‌دی‌ئی‌اس-جی‌اس-زد۷–۰۱-کیویو حدود ۷۰۰ میلیون سال پس از پیدایش جهان شکل گرفت و پس از آن تولد ستاره‌های نو به‌طور ناگهانی در آن متوقف شد.[۳] این کهکشان نزدیک به ۸۰ میلیون سال پیش از آن شکل‌گیری سریع ستاره را تجربه کرده‌بود که این روند برای ۳۰ میلیون سال به طول انجامید؛ پیش از اینکه حدود ۱۰ تا ۲۰ میلیون سال پیش به پایان برسد. جی‌ای‌دی‌ئی‌اس-جی‌اس-زد۷–۰۱-کیویو قدیمی‌ترین و دورترین کهکشان «مرده» است که تاکنون شناخته شده‌است.[۴][۲][۵]
کشف[ویرایش]
جی‌ای‌دی‌ئی‌اس-جی‌اس-زد۷–۰۱-کیویو در سال ۲۰۱۰ برای نخستین بار کشف و توسط Oesch و همکارانش به عنوان یک کهکشان شکسته لیمان شناسایی شد،[۶] ولی تا اوایل سال ۲۰۲۳ که توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب، که آن را خاموش و با جرم کم یافت، تقریباً مشابه ابر ماژلانی کوچک (SMC)، مشاهده نشد.[۲] جیمز وب با استفاده از دوربین فروسرخ نزدیک به عنوان بخشی از بررسی پیشرفته فراکهکشانی ژرفای آسمان (JADES) به بررسی بیشتر آن پرداخت. مشاهدات بیشتر در سال ۲۰۲۴ نشان داد که این کهکشان قدیمی‌ترین کهکشان «مرده» است که تاکنون کشف شده‌است.
ویژگی‌ها[ویرایش]
طیف‌نگار فروسرخ نزدیک جیمزوب مشاهده کرد که این کهکشان دارای یک طیف فرابنفش با قدر ٬۰٫۰۳ ± ۰٫۱۶ و ناپیوستگی بالمر است و بدون خطوط نشر سحابی است.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Looser, Tobias J.; D'Eugenio, Francesco; Maiolino, Roberto; Witstok, Joris; Sandles, Lester; Curtis-Lake, Emma; Chevallard, Jacopo; Tacchella, Sandro; Johnson, Benjamin D.; Baker, William M.; Suess, Katherine A.; Carniani, Stefano; Ferruit, Pierre; Arribas, Santiago; Bonaventura, Nina; Bunker, Andrew J.; Cameron, Alex J.; Charlot, Stephane; Curti, Mirko; de Graaff, Anna; Maseda, Michael V.; Rawle, Tim; Rix, Hans-Walter; Del Pino, Bruno Rodríguez; Smit, Renske; Übler, Hannah; Willott, Chris; Alberts, Stacey; Egami, Eiichi; Eisenstein, Daniel J.; Endsley, Ryan; Hausen, Ryan; Rieke, Marcia; Robertson, Brant; Shivaei, Irene; Williams, Christina C.; Boyett, Kristan; Chen, Zuyi; Ji, Zhiyuan; Jones, Gareth C.; Kumari, Nimisha; Nelson, Erica; Perna, Michele; Saxena, Aayush; Scholtz, Jan (27 February 2024). "A recently quenched galaxy 700 million years after the Big Bang" (PDF). Astrophysics (3). doi:10.48550/arXiv.2302.14155. Retrieved 6 March 2024.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ Nowakowski, Tomasz (9 March 2023). "New quiescent galaxy discovered with JWST". Phys.org. Retrieved 6 March 2024.
- ↑ "Astronomers spot oldest 'dead' galaxy that stopped forming stars 700 million years after Big Bang". Euronews. 6 March 2024. Retrieved 6 March 2024.
- ↑ مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «JADES-GS-z7-01-QU». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.
- ↑ "Astronomers spot oldest 'dead' galaxy yet observed". Phys.org. University of Cambridge. 6 March 2024. Retrieved 6 March 2024.
- ↑ Oesch, P. A.; Bouwens, R. J.; Illingworth, G. D.; Carollo, C. M.; Franx, M.; Labbé, I.; Magee, D.; Stiavelli, M.; Trenti, M.; van Dokkum, P. G. (28 December 2009). "z ∼ 7 GALAXIES IN THE HUDF: FIRST EPOCH WFC3/IR RESULTS". The Astrophysical Journal Letters. 709 (1): L16–L20. doi:10.1088/2041-8205/709/1/L16. Retrieved 6 March 2024.