جفت اضافی
جفت اضافی یا جفت‌گیری جفت اضافی (به انگلیسی: Extra-pair copulation)، یک رفتار جفت‌گیری در گونه‌های تک‌همسر است. تک‌همسری عمل داشتن تنها یک شریک جنسی در هر زمان، ایجاد یک پیوند بلندمدت و ترکیب تلاش‌ها برای پرورش فرزندان با هم است. جفت‌گیری خارج از این جفت، جفت اضافی است.[۱] در سراسر قلمرو جانوری، جفت‌های اضافی در گونه‌های تک‌همسر رایج است، و تصور می‌شود که تنها تعداد بسیار کمی از گونه‌ها پیوند جفت منحصراً تک‌همسر دارند. جفت اضافی در قلمرو جانوری بیشتر در پرندگان و پستانداران مورد مطالعه قرار گرفته‌است.[۲][۳][۴] مزایای احتمالی جفت اضافی را می‌توان در گونه‌های ناانسان مانند پرندگان بررسی کرد.[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ Petrie, Marion; Kempenaers, Bart (1998-02-01). "Extra-pair paternity in birds: explaining variation between species and populations". Trends in Ecology & Evolution (به انگلیسی). 13 (2): 52–58. doi:10.1016/S0169-5347(97)01232-9. ISSN 0169-5347. PMID 21238200.
- ↑ Houtman, A. M. (1992-07-22). "Female Zebra Finches Choose Extra-Pair Copulations with Genetically Attractive Males". Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences. 249 (1324): 3–6. doi:10.1098/rspb.1992.0075.
- ↑ Gowaty, P. A.; Bridges, W. C. (1991). "Behavioral, demographic, and environmental correlates of extrapair fertilizations in eastern bluebirds". Behavioral Ecology. 2 (4): 339–350. doi:10.1093/beheco/2.4.339.
- ↑ Bollinger, E. K.; Gavin, T. A. (1991). "Patterns of extra-pair fertilizations in bobolinks". Behavioral Ecology and Sociobiology. 29 (1): 1–7. doi:10.1007/BF00164288.
- ↑ Akçay, E.; Roughgarden, J. (2007). "Extra-pair paternity in birds: Review of the genetic benefits". Evolutionary Ecology Research. 9 (5). Archived from the original on 2016-04-19. Retrieved 2016-03-27.