جان اف. فارستر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جان اف فارستر

جان اف. فارستر (به انگلیسی: John F. Forester) ‏(زادهٔ 1948) یک نویسنده نظریه‌پرداز برنامه‌ریزی است که توجه خاصی به‌ برنامه ریزی مشارکتی دارد. تحقیقات وی بر فلسفه اخلاق، تاریخ شفاهی، و قوم‌نگاری در علوم اجتماعی و همچنین مطالعات برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری متمرکز است. [۱] او نویسنده تألیفاتی چون نظریه انتقادی و زندگی عمومی (1987) ، برنامه ریزی در مواجهه با قدرت (1989) ، متخصص مشورتی (1999) و «مواجهه با تفاوت‌ها: مصائب میانجی‌گری در منازعات عمومی» (2009) است. او در حال حاضر استاد گروه برنامه ریزی شهری و منطقه ای در دانشگاه کرنل است.

زندگی‌نامه[ویرایش]

جان اف. فارستر در دانشگاه کالیفرنیا برکلی تحصیل کرد. وی در سال 1970 مدرک لیسانس و در سال 1971 مدرک کارشناسی ارشد در رشته مهندسی مکانیک دریافت کرد، او کارشناسی ارشد برنامه ریزی شهری را در سال 1974 و دکترا را در سال 1977 در دانشگاه کالیفرنیا به پایان رساند. ادامه علاقه آکادمیک او به برنامه ریزی منجر به مجموعه ویرایش شده او در سال 1985، نظریه انتقادی و زندگی عمومی (انتشارات MIT)، و آثار بعدی برنامه ریزی در چهره قدرت (1989، انتشارات دانشگاه کالیفرنیا)، پزشک مشورتی (1999، انتشارات MIT) شد. و برخورد با تفاوت ها: درام های میانجی گری در منازعات عمومی (2009، Oxford UP). در سال 1990، او به همراه نورمن کرومهولز، کتاب «برآوردن برنامه ریزی برابری: رهبری در بخش عمومی» (انتشارات دانشگاه تمپل) را نوشت.

در سال 1998 فارستر به ریاست دپارتمان برنامه ریزی شهری و منطقه ای در دانشگاه کرنل منصوب شد، سمتی که تا سال 2001 حفظ کرد. او به عنوان یک دانشگاهی در کالج باقی مانده است و به عنوان معاون دانشکده معماری، هنر و برنامه ریزی خدمت کرده است. او به مدت 20 سال به عنوان میانجی برای مرکز حل اختلافات اجتماعی شهرستان تامپکینز خدمت کرده است و به عنوان مشاور مؤسسه اجماع سازی در سیاتل، چپل هیل، سیدنی، ملبورن، هلسینکی، پالرمو، ژوهانسبورگ، بریزبن و اکس آن پروونس سخنرانی کرده است.

از ژانویه 2010، او بار دیگر مدیر تحصیلات تکمیلی در بخش برنامه ریزی شهری و منطقه ای در دانشگاه کرنل شد.

در سال 2013، انجمن برنامه‌ریزی آمریکا مجموعه‌ای تحت سرپرستی فارستر از مطالعات موردی وینیت(vignette) را در «برنامه‌ریزی در مواجهه با تعارض: امکانات شگفت‌انگیز رهبری تسهیل‌کننده» منتشر کرد.

منابع[ویرایش]

  1. Caves, R. W. (2004). Encyclopedia of the City. Routledge. p. 273.