جاده لیک‌شور
 نمای دریاچه ساحل درایو گرفته شده از ساختمان روبلوف ، در نزدیکی ساحل دریاچه میشیگان | |
<mapframe>: امکان تحلیل JSON وجود ندارد:خطای نحوی بخش اصلی جاده لیک‌شور به رنگ قرمز ۲۰۱۳ امتداد آن به رنگ سبز تیره | |
 | |
| بخشی از |   US ۴۱ / LMCT |
|---|---|
| طول | ۱۵٫۸۳ مایل (۲۵٫۴۸ کیلومتر)[۱] (از سال ۲۰۰۶ ، شامل امتداد ۲۰۱۳ نیست) |
| انتهای جنوب | جاده مارکوئت و جاده جفری (۶۶۰۰ جنوبی) |
| انتهای شمال | خیابان هالیوود (۵۷۰۰ شمالی) |
| ساخت | |
| پایان ساخت | ۱۹۳۷ |
| گشایش | ۱۹۴۶ |
جاده لیک‌شور (رسما جاده ژان باپتیست پوینته دوسابل لیک‌شور،[۲][۳] و جاده دوسابله لیک‌شور, [۴] جاده بیرونی، [۵] جاده، ال‌اس‌دی یا دی‌ال‌اس‌دی ) بزرگراهی است که در کنار خط ساحلی دریاچه میشیگان، و در مجاورت پارک و سواحل، در شیکاگو است. به جز بخش شمالی خیابان فاستر (۵۲۰۰ شمالی)، دریاچه شور درایو به عنوان بخشی از بزرگراه ۴۱ ایالات متحده تعیین شده است. بخشی از بزرگراه روی پل جاده بیرونی و نزدیک‌های پل آن چند سطحی است.
پیش از این، از رودخانه شیکاگو در جنوب تا خیابان ۵۷، در سال ۱۹۲۷ به نام لیف اریکسون، کاشف نورس، جاده لیف اریکسون نامگذاری شد.[۶] این جاده به بلوار میدان نیز ملقب بود. کل جاده در سال ۱۹۴۶ به جاده لیک‌شور تغییر نام داد و مناظر دیدنی آن از اسکله، سواحل، پارک‌ها، برج‌ها و بلندمرتبه‌ها به نماد شیکاگو تبدیل شده است.
در ۲۵ ژوئن ۲۰۲۱، شورای شهر شیکاگو فرمان مصالحه‌ای را تصویب کرد که نام بخش بیرونی دریاچه شور درایو را برای اولین شهرک‌نشین غیربومی شهر، ژان باپتیست پوینت دو سابل، تغییر داد.[۷][۸]
مسیر دریاچه، مسیر ۱۸-مایل (۲۹-کیلومتر) چند منظوره است، در بیشتر طول آن به موازات جاده لیک‌شور در سمت شرق است. عابران پیاده می‌توانند از چندین نقطه در امتداد جاده لیک‌شور از طریق زیرگذرها و روگذرهایی که دریاچه را با بقیه شهر وصل می‌کنند به دریاچه دسترسی پیدا کنند.
شرح مسیر[ویرایش]
بخش جنوبی جاده لیک‌شور از تقاطع خیابان یوینگ (ایالات متحده ۴۱)، خیابان هاربر، و خیابان مکیناو است. جاده لیک‌شور از کارخانه سابق فولاد ساوث ورکز به عنوان یک بزرگراه با چهار خط عبور می‌کند که به طور موثر منطقه ساخته شده در شیکاگوی جنوبی را دور می‌زند. جاده لیک‌شور به تقاطع خیابان ۷۹ و جاده شور جنوبی ختم می‌شود. ایالات متحده ۴۱ به سمت شمال از ساحل جنوبی از طریق جاده شور جنوبی ادامه می‌یابد.
بخش اصلی جاده لیک‌شور از تقاطع جاده جفری و جاده مارکوئت شروع می‌شود. پس از خیابان ۵۷، جاده لیک‌شور به یک بزرگراه تبدیل می‌شود. خروجی‌های بلوار هاید پارک و خیابان ۵۳ فقط برای ترافیک جنوب قابل دسترسی است. طراحی تقاطع در خیابان ۴۷ غیرمعمول است زیرا ترافیک به جای سمت راست از سمت چپ جاده لیک‌شور به سمت شمال خارج یا وارد می‌شود. در جنوب منطقه مک‌کورمک، جاده لیک‌شور با آی۵۵ در یک مبادله وای، جایی که آی۵۵ شروع و پایان می‌یابد، ملاقات می‌کند. زمانی یک مبادله شهری یک نقطه‌ای در شمال آی۵۵ وجود داشت. با این حال، پل روگذر در اواسط دهه ۱۹۹۰ تبدیل به عابر پیاده شد و به بخشی از منطقه مک‌کورمیک تبدیل شد که منجر به بسته شدن این مبادله شد. در همان سال، ترافیک به سمت شمال در دریاچه شور درایو به سمت غرب به پیکربندی کنونی آن در غرب میدان سلجر و موزه کمپوس منتقل شد.
همچنین ببینید[ویرایش]
- جاده دوچرخه‌سواری
- تور بلوار کنار دریاچه
منابع[ویرایش]
- ↑ Staff (2006). "T2 GIS Data". Illinois Technology Transfer Center. Archived from the original on 2007-08-10. Retrieved 2007-11-08.
- ↑ "Lake Shore Drive Renamed to Honor DuSable". Retrieved July 1, 2021.
- ↑ "LAKE SHORE DRIVE/DUSABLE DRIVE" (PDF). Retrieved July 1, 2021.
- ↑ "Dozens of Signs Installed Proclaiming Jean-Baptiste Pointe DuSable Lake Shore Drive" (به انگلیسی). Retrieved 2021-11-18.
- ↑ "A Brief History Of Chicago's Lake Shore Drive". April 3, 2016. Retrieved July 1, 2021.
- ↑ "Chicago Tribune: Chicago news, sports, weather, entertainment". chicagotribune.com. Retrieved June 29, 2021.
- ↑ "Lake Shore Drive officially renamed Jean Baptiste Point DuSable Lake Shore Drive after City Council vote". 25 June 2021.
- ↑ Greenfield, John. "DuSable Drive opponents said the issue wasn't about race. The numbers speak for themselves". Retrieved June 29, 2021.