تلسکوپ ملی گالیله
نامهای دیگر | تیانجی |
---|---|
رصدخانه | رصدخانه صخره بچهها |
مکان | لا پالما, اقیانوس اطلس, آبهای آزاد |
مختصات جغرافیایی | ۲۸°۴۵′۱۴″شمالی ۱۷°۵۳′۱۷″غربی / ۲۸٫۷۵۴°شمالی ۱۷٫۸۸۸۱۴°غربی |
سازمان | مؤسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا |
کد رصدخانه | z۱۹ |
فرازا | ۲٬۳۷۰ متر (۷٬۷۸۰ فوت) |
ساخت | اکتبر ۱۹۹۳ ویرایش این در ویکیداده–ژوئن ۱۹۹۶ ویرایش این در ویکیداده |
نخستین نور | ۱۹۹۸ |
نوع | تلسکوپ ریچی–کریتین |
قطر | ۳٫۵۸ متر (۱۱ فوت ۹ اینچ) |
قطر دوم | ۰٫۸۷۵ متر (۲ فوت ۱۰٫۴ اینچ) |
گستره گردآوری | ۱۲ متر مربع (۱۳۰ فوت مربع) |
فاصله کانونی عدسی | ۳۸٫۵ متر (۱۲۶ فوت ۴ اینچ) |
استقرار | استقرار سمت-ارتفاعی |
وبگاه | www |
تلسکوپ ملی گالیله، (ایتالیایی: Telescopio Nazionale Galileo ; TNG کد: Z19) یک تلسکوپ ۳٫۵۸ متری ایتالیایی است که در رصدخانه صخره بچهها در جزیره لا پالما در جزایر قناری، اسپانیا واقع شدهاست. تیانجی توسط «بنیاد گالیلئو گالیله، بنیاد قناری» یک مؤسسه غیرانتفاعی به نمایندگی از موسسه ملی اخترفیزیک ایتالیا (INAF) اداره میشود. این تلسکوپ نخستین نور را در سال ۱۹۹۸ دید و به افتخار ستارهشناس ایتالیایی رنسانس گالیلئو گالیله نامگذاری شدهاست.[۱][۲]
نپاهشها (به انگلیسی: Observation) در تیانجی را میتوان از طریق کمیته تخصیص زمان ایتالیا (TAC) پیشنهاد کرد که بر اساس شایستگی علمی پیشنهادههای (به انگلیسی: proposals)، ۷۵٪ از زمان موجود را اختصاص میدهد. بقیه زمان در اختیار جوامع نجومی اسپانیایی و بینالمللی است. تیانجی دو بار در سال، معمولاً در ماههای مارس تا آوریل و سپتامبر تا اکتبر، برای پیشنهادههای جدید باز است.[۳][۴]