تفسیر شک به نفع متهم

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

تفسیر شک به نفع متهم (به لاتین: in dubio pro reo) یعنی وقتی دربارهٔ ارتکاب جرم از جانب متهم شک وجود دارد، دادگاه نباید او را مجازات کند.

این قاعده با اصل برائت سازگار است.

در حقوق اسلامی، قاعده درء مشابه اصل «تفسیر شک به نفع متهم» است.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. فیروز محمدی (۱۳۷۸). «قاعده درء و تطبیق آن با تفسیر شک به نفع متهم در حقوق موضوعه». فصلنامه پژوهشی دانشگاه امام صادق.