تست بنچ
یک تست بنچ یا میز تست، محیطی است که برای تأیید درستی یا صحت یک طراحی یا مدل استفاده می‌شود.
این اصطلاح ریشه در آزمایش دستگاه‌های الکترونیکی دارد،[نیازمند منبع] که در آن یک مهندس در یک نیمکت آزمایشگاهی با ابزارهای اندازه‌گیری و دستکاری، مانند اسیلوسکوپ، مولتی‌متر، آهن لحیم‌کاری، برش دهنده سیم و غیره، و به صورت دستی صحت دستگاه تحت آزمایش (DUT) را تأیید می‌کند.
در زمینه نرم‌افزار یا سفت‌افزار یا مهندسی سخت‌افزار، یک تست بنچ محیطی است که در آن محصول تحت توسعه با کمک ابزارهای نرم‌افزاری و سخت‌افزاری مورد آزمایش قرار می‌گیرد. ممکن است نرم‌افزار در برخی موارد نیاز به اصلاح جزئی داشته باشد تا با هیئت تست کار کند اما کدگذاری دقیق می‌تواند اطمینان حاصل کند که تغییرات می‌توانند به راحتی و بدون معرفی اشکالات انجام شوند.
اصطلاح «تست بنچ» در طراحی دیجیتال با زبان توصیف سخت‌افزار برای توصیف کد آزمون استفاده می‌شود که دستگاه تحت آزمایش را معرفی می‌کند و آزمون را اجرا می‌کند.
یک معنای اضافی برای «تست بنچ» یک محیط ایزوله و کنترل‌شده‌است، بسیار شبیه به محیط تولید اما نه پنهان و نه قابل‌مشاهده برای عموم مردم، مشتریان و غیره؛ بنابراین ایجاد تغییرات ایمن است، زیرا کاربران نهایی درگیر نیستند.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- Computers as Components third edition: Home. Archived from the original on 2014-02-22. Retrieved 2014-02-16