پرش به محتوا

بینوسپیرون

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بینوسپیرون
داده‌های بالینی
کد ATC
  • None
شناسه‌ها
  • 8-[2-(2,3-dihydro-1,4-benzodioxin-2-ylmethylamino)ethyl]-8-azaspiro[4.5]decane-7,9-dione
شمارهٔ سی‌ای‌اس
پاب‌کم CID
کم‌اسپایدر
UNII
ChEMBL
CompTox Dashboard (EPA)
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیاییC20H26N2O4
جرم مولی۳۵۸٫۴۳۸ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)
  • O=C1N(C(=O)CC2(C1)CCCC2)CCNCC3Oc4ccccc4OC3
  • InChI=1S/C20H26N2O4/c23-18-11-20(7-3-4-8-20)12-19(24)22(18)10-9-21-13-15-14-25-16-5-1-2-6-17(16)26-15/h1-2,5-6,15,21H,3-4,7-14H2
  • Key:BVMYCHKQPGEOSI-UHFFFAOYSA-N
  (صحت‌سنجی)

بینوسپیرون (انگلیسی: Binospirone) دارویی است که به عنوان یک آگونیست جزئی در گیرنده های خودی سوماتودندریتیک 5-HT1A اما به عنوان یک آنتاگونیست در گیرنده های پس سیناپسی 5-HT1A عمل می کند.[۱] اثرات ضد اضطراب دارد.[۲]

منابع

[ویرایش]
  1. Bertrand F, Lehmann O, Galani R, Lazarus C, Jeltsch H, Cassel JC (April 2001). "Effects of MDL 73005 on water-maze performances and locomotor activity in scopolamine-treated rats". Pharmacology, Biochemistry, and Behavior. 68 (4): 647–60. doi:10.1016/S0091-3057(01)00448-8. PMID 11526961. S2CID 8595441.
  2. Moser PC, Tricklebank MD, Middlemiss DN, Mir AK, Hibert MF, Fozard JR (February 1990). "Characterization of MDL 73005EF as a 5-HT1A selective ligand and its effects in animal models of anxiety: comparison with buspirone, 8-OH-DPAT and diazepam". British Journal of Pharmacology. 99 (2): 343–9. doi:10.1111/j.1476-5381.1990.tb14706.x. PMC 1917389. PMID 1970269.

پیوند به بیرون

[ویرایش]