بیتوپرتین

بیتوپرتین
داده‌های بالینی
کد ATC	None;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک {4-[3-Fluoro-5-(trifluoromethyl)pyridin-2-yl]piperazin-1-yl}{5-(methylsulfonyl)-2-[(1S)-2,2,2-trifluoro-1-methylethoxy]phenyl}methanone;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	845614-11-1;
پاب‌کم CID	24946690;
IUPHAR/BPS	7546;
کم‌اسپایدر	25034798;
UNII	Q8L6AN59YY;
KEGG	D10186;
ChEMBL	ChEMBL1169880;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID80233556 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C21H20F7N3O4S
جرم مولی	۵۴۳٫۴۶ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES CC(C(F)(F)F)Oc1ccc(cc1C(=O)N2CCN(CC2)c3c(cc(cn3)C(F)(F)F)F)S(=O)(=O)C;
	InChI InChI=1S/C21H20F7N3O4S/c1-12(20(23,24)25)35-17-4-3-14(36(2,33)34)10-15(17)19(32)31-7-5-30(6-8-31)18-16(22)9-13(11-29-18)21(26,27)28/h3-4,9-12H,5-8H2,1-2H3/t12-/m0/s1; Key:YUUGYIUSCYNSQR-LBPRGKRZSA-N;

بیتوپرتین (انگلیسی: Bitopertin) یک مهارکننده بازجذب گلیسین است که به عنوان مکملی برای داروهای ضد روان پریشی برای درمان علائم منفی مداوم یا علائم مثبت کنترل شده غیربهینه مرتبط با اسکیزوفرنی در دست توسعه است.^[۱]

منابع[ویرایش]

↑ Umbricht D, Alberati D, Martin-Facklam M, et al. (June 2014). "Effect of bitopertin, a glycine reuptake inhibitor, on negative symptoms of schizophrenia: a randomized, double-blind, proof-of-concept study". JAMA Psychiatry. 71 (6): 637–46. doi:10.1001/jamapsychiatry.2014.163. PMID 24696094.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Bitopertin». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۲ دسامبر ۲۰۲۳.

پیوند به بیرون[ویرایش]

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[pmid24696094-1] Umbricht D, Alberati D, Martin-Facklam M, et al. (June 2014). "Effect of bitopertin, a glycine reuptake inhibitor, on negative symptoms of schizophrenia: a randomized, double-blind, proof-of-concept study". JAMA Psychiatry. 71 (6): 637–46. doi:10.1001/jamapsychiatry.2014.163. PMID 24696094.

[۱]