پرش به محتوا

بنداه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
بُنداه
از پهلوانان شاهنامه
نامبنداه
موطنسند
جنگ‌ها
نبردهاجنگ با اسکندر
نتیجه نبردشکست سند

بُنداه در شاهنامه فردوسی[۱] نام حاکم سند است، زمانی که اسکندر در زمان برگشتن از چین از سند می‌گذرد، کسانی که از کشته شدن فور پادشاه هند به دست اسکندر کینه به دل داشتند، با سرپرستی بنداه به جنگ اسکندر می‌شتابد، که از سپاه اسکندر شکست می‌خورند. پس از شکست لشکر بنداه، اسکندر با وجود التماس زنان و کودکان و سالخوردگان به آنها رحم نمی‌کند و همگی را به اسارت می‌گیرد:

پذیره شدندش سواران سندهمان جنگ را یاور آمد ز هند
هرآنکس که از فور دل خسته بودبه خون ریختن دستها شسته بود
بردند پیلان و هندی درایخروش آمد و نالهٔ کرنای
سر سندیان بود بنداه نامسواری سرافراز با رای و کام
یکی رزمشان کرده شد همگروهزمین شد ز افگنده بر سان کوه
شب آمد بران دشت سندی نماندسکندر سپاه از پس‌اندر براند
به دست آمدش پیل هشتاد و پنج همان تاج زرین و شمشیر و گنج
زن و کودک و پیر مردان به راهبرفتند گریان به نزدیک شاه
که ای شاه بیدار با رای و هوشمشور این بر و بوم و بر بد مکوش
که فرجام هم روز تو بگذردخنک آنک گیتی به بد نسپرد
سکندر بریشان نیاورد مهربران خستگان هیچ ننمود چهر
گرفتند زیشان فراوان اسیرزن و کودک خرد و برنا و پیر،[۲][۳]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. شاهنامه فردوسی، تصحیح جلال خالقی مطلق، انتشارات سخن، جلد دوم، صفحه 330
  2. پارسی نگاشتهٔ شاهنامهٔ فردوسی، صفحه: ۶۳۹
  3. شاهنامه فردوسی، بر پایه چاپ مسکو، انتشارات هرمس، صفحه 1166

منابع

[ویرایش]
  • شاهنامهٔ فردوسی
  • پارسی نگاشتهٔ شاهنامه، نگارش: فرانک دوانلو، انتشارات آهنگ قلم، چاپ سوم، ۱۳۸۷ (با اندکی تغییر)

فهرست شخصیت‌های شاهنامه