پرش به محتوا

بلاغیان

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ادبیات فرانسه
دسته‌بندی
تاریخ ادبیات فرانسه

قرون وسطی
قرن شانزدهمقرن هفدهم
قرن هجدهمقرن نوزدهم
قرن بیستممعاصر

نویسندگان فرانسوی

فهرست زمانی

رمان‌نویساننمایش‌نامه‌نویسان
شاعرانمقاله‌نویسان
نویسندگان داستان کوتاه
نویسندگان ادبیات کودک و نوجوان

درگاه

فرانسهادبیاتادبیات فرانسه

بلاغیان (Grands rhétoriqueurs) گروهی از شاعران فرانسوی که در اواخر قرن پانزدهم و اوایل قرن شانزدهم در دربار Burgundy و در پاریس ظهور کردند.

شاعران دشوار و غامضی بودند که شعرشان با وزن و قافیه پیچیده جنبهٔ کاملاً تمثیلی داشت و ویژگی‌های بلاغی و صورت گرایی در آن بسیار قوی بود.[۱]

از جمله مشهورترین آنان:

  • ژرژ شاستلن (۱۴۱۵–۱۴۷۴)
  • ژان مولینه (۱۴۳۵–۱۵۰۷)
  • ژان مارو (۱۴۵۰–۱۵۲۶) پدر کلمان مارو
  • Jean Meschinot (۱۴۲۰–۱۴۹۱) (فعال از ۱۴۵۰–۱۴۹۰)
  • ژان روبرت (فعال از ۱۴۶۰–۱۵۰۰)
  • گیوم کرتین (۱۴۶۱–۱۵۲۵)
  • ژان لمر دو بلژ (۱۴۷۳–۱۵۱۶)
  • ژان بوشه (۱۴۷۶–۱۵۵۵)
  • آندره دو لا وین (فعال از ۱۴۸۵–۱۵۱۵)
  • Octavien de Saint-Gelays (فعال از ۱۴۹۰–۱۵۰۵)
  • Jean d'Auton (فعال از ۱۴۹۹–۱۵۲۸)
  • پیر گرینگور (۱۴۷۵–۱۵۳۸) (فعال از ۱۵۰۰–۱۵۳۵)

منابع

[ویرایش]
  1. فرهنگ ادبیات و نقد، جان آنتونی کادن، کاظم فیروزمند، نشر شادگان، ۱۳۸۰.