برم‌دارکردن وول–زیگلر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برم‌دارکردن وول–زیگلر
نامگذاری شده پس از آلفرد وول
کارل زیگلر
نوع واکنش واکنش‌های جانشینی
شناسه‌ها
در درگاه شیمی آلی wohl-ziegler-reaction
RSC ontology ID RXNO:0000225

واکنش وول–زیگلر[۱][۲] یک واکنش شیمیایی در شیمی آلی است که شامل برم دار کردن آلیلی یا بنزیلی هیدروکربن‌ها با استفاده از یک ان-بروموسوکینیمید و یک آغازگر رادیکالی است.

واکنش وول–زیگلر

بهترین عملکرد برای این واکنش با ان-بروموسوکینیمید در حلال کربن تتراکلرید حاصل می‌شود.[۳][۴]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Alfred Wohl (1919). "Bromierung ungesättigter Verbindungen mit N-Brom-acetamid, ein Beitrag zur Lehre vom Verlauf chemischer Vorgänge". Chemische Berichte. 52: 51–63. doi:10.1002/cber.19190520109.
  2. Karl Ziegler، G. Schenck, E. W. Krockow, A. Siebert, A. Wenz, H. Weber (1942). "Die Synthese des Cantharidins". Liebigs Annalen. 551: 1–79. doi:10.1002/jlac.19425510102.{{cite journal}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  3. C. Djerassi (1948). "Brominations with N-Bromosuccinimide and Related Compounds. The Wohl–Ziegler Reaction". Chemical Reviews. 43 (2): 271–317. doi:10.1021/cr60135a004. PMID 18887958.
  4. Horner, L; Winkelman, E. M (1959). "Neuere Methoden der präparativen organischen Chemie II 14. N-Bromsuccinimid, Eigenschaften und Reaktionsweisen Studien zum Ablauf der Substitution XV". Angewandte Chemie. 71 (11): 349. doi:10.1002/ange.19590711102.