برخاست کوتاه و نشست عمودی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
برخاست کوتاه و نشست عمودی

برخاست کوتاه و نشست عمودی یا STOVL‏*[۱] ویژگی‌ای است که هواگرد با بال ثابت دارندهٔ آن قادر به برخاستن از روی باند کوتاه و فرود عمودی است. تعریف رسمی ناتو (از سال ۱۹۹۱م) چنین است:

یک هواگرد برخاست کوتاه و نشست عمودی هواگردیست با بال ثابت که قادر است با پیمودن [حداکثر] ۴۵۰ متر (۱۵۰۰پا) در آغاز برخاستن، از روی ۱۵ متر (۵۰ پا) مانع بدون برخورد بگذرد، و قادر است عمودی بنشیند.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. short take-off and vertical landing
  2. NATO Glossary of Terms and Definitions بایگانی‌شده در ۲۷ مارس ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine – dtic.mil