برجسته‌نمایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

برجسته‌نمایی (MODELLING)؛ اصطلاحی در نقاشی است که به روش تجسم سه بُعدی با استفاده از رنگ‌سایه‌های تیره و روشن گفته می‌شود. در پیکره‌سازی، معنای شکل‌دهی به گِل یا موم و غیره دارد و در برابر اصطلاح «کنده‌کاری» به‌کار می‌رود.

منابع[ویرایش]

پاکباز، رویین (۱۳۸۵). دایرةالمعارف هنر. فرهنگ معاصر، تهران