بدخش
بَدَخش یا بَدَخشَن، بیدخش (Bidaxsh)، پیتیاخش (Pitiakhsh) واژه‌ای از زبان پارسی میانه به معنای والی و مرزبان است که علاوه بر حکومت، ریاست اسواران محلی را نیز عهده‌دار بود.[۱] این عنوان بین قرن یکم تا هشتم میلادی در آلبانیای قفقاز (ارمنستان ایران) و ایبریای قفقاز (گرجستان) مورد استفاده توسط فرماندار نظامی یک استان، و عنوان ارثی سلسله مهرانی گوگارک است. این عنوان معادل عنوان مارکی[۲] و مارگراف[۳] در زبان‌های اروپایی می‌باشد.[۴]
پانویس
[ویرایش]- ↑ کریستین سن، آرتور. کتاب ایران در زمان ساسانیان، ص ٩٧
- ↑ در کشورهای فرانسه و بریتانیا
- ↑ در کشورهای ژرمن‌نشین
- ↑ "" ریشه‌شناسی واژه "" ریشهٔ این واژه از زبان فرانسوی باستان و واژهٔ مارشیس گرفته شده‌است که معنای مرزبان را می‌رساند. مارشیس از ریشهٔ نیاهندواروپایی مِرِغ (mereĝ) - وهم‌ریشه با واژهٔ پارسی مرز می‌باشد.J. Pokorny's Indo-European Etymological Dictionary
منابع
[ویرایش]- کریستین سن، آرتور امانوئل (١٣٨۵). ایران در زمان ساسانیان. ترجمهٔ یاسمی، رشید. تهران: چاپخانه مهارت. ص. ۹۷. شابک ۹۶۴-۶۴۹۴-۰۶-۴.