این گل ز بر همنفسی میآید
ظاهر
رباعی با مطلع "این گل ز هم برنفسی می آید"، شانزدهمین رباعی از دیوان حافظ به تصحیح محمد قزوینی و قاسم غنی می باشد.[۱]
این گل ز هم برنفسی میآید | شادی بدلم بسی ازو میآید | |
پیوسته از آن روی کنم همدمیش | کز رنگ ویم بوی کسی میآید |