ان‌جی‌سی ۳۹۲۱
| ان‌جی‌سی ۳۹۲۱ | |
|---|---|
 NGC 3921, imaged by the تلسکوپ فضایی هابل | |
| اطلاعات رصدی (مبدأ (ستاره‌شناسی) مبدا) | |
| صورت فلکی | خرس بزرگ |
| بُعد | 11h 51m 06.863s[۱] |
| مِیل | 43.38″ 04′ +55°[۱] |
| انتقال به سرخ | 0.019667[۲] |
| سرعت شعاعی | 5896 km/s[۲] |
| فاصله | ۲۷۷٫۹ مگا سال نوری (۸۵٫۱۹ مگاپارسک)[۳] |
| قدر ظاهری (V) | 12.64[۴] |
| قدر ظاهری (B) | 13.4[۴] |
| قدر مطلق (V) | −22.09[۵] |
| ویژگی‌ها | |
| گونه | (R')SA0/a(s) pec[۲] |
| اندازه | ۱۸۰٬۲۰۰ سال نوری (۵۵٬۲۴۰ پارسک)[۲][note ۱] |
| اندازه ظاهری (V) | ۲٫۱′ × ۱٫۳′ |
| نام‌های دیگر | |
| Arp 224, UGC 6823, MGC+09-20-009, PGC 37063 | |
ان‌جی‌سی ۳۹۲۱ کهکشانی در حال تعامل در صورت فلکی شمالی خرس بزرگ است. تخمین‌های استفاده شده از انتقال به سرخ، کهکشان را در فاصله حدود ۵۹ میلیون سال نوری (۱۸ مگاپارسک) از زمین قرار داده‌است. این کهکشان در ۱۴ آوریل ۱۷۸۹ توسط ویلیام هرشل کشف شد[۶] و توسط جان لوئیس امیل درایر، گردآورنده کاتالوگ عمومی جدید، «بسیار ضعیف، کوچک و گرد» توصیف شد.[۷]
ان‌جی‌سی ۳۹۲۱ بازمانده ادغام دو کهکشان است. تصور می‌شود این دو کهکشان زادگاه کهکشانهای دیسکی بوده‌اند که حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش با هم برخورد کرده‌اند. این تصویر شکل‌گیری ستارگان و ساختارهای قابل توجهی مانند حلقه‌ها را نشان می‌دهد که نشان دهنده تعامل کهکشان‌ها است.[۸] به همین دلیل، ان‌جی‌سی ۳۹۲۱ با نام Arp 224 در اطلس از کهکشانهای عجیب و غریب هالتون آرپ قرار گرفت.
ان‌جی‌سی ۳۹۲۱ یک کهکشان ستاره‌فشان است و دارای ویژگی‌های مهمی است. یکی از آنها یک منبع اشعه X فوق نور است که به عنوان X-2 تعیین شده‌است و درخشندگی اشعه ایکس ۸×۱۰۳۹ erg / s دارد.[۹] علاوه بر این، دو خوشه کروی در ان‌جی‌سی ۳۹۲۱ شناسایی شده‌است. هر دو آنها نسبتاً جوان هستند و از نظر وسعت تقریباً نیمی از امگا قنطورس هستند: این نشان می‌دهد که ادغام کهکشانهای غنی از گاز همچنین می‌تواند خوشه‌های کروی غنی از فلز ایجاد کند.[۵]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Skrutskie, M. (2006). "The Two Micron All Sky Survey (2MASS)". The Astronomical Journal. 131 (2): 1163–1183. Bibcode:2006AJ....131.1163S. doi:10.1086/498708.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ "NED results for object NGC 3921". ناسا / Infrared Processing and Analysis Center. Retrieved 28 May 2017.
- ↑ Crook, Aidan C.; Huchra, John P.; Martimbeau, Nathalie; Masters, Karen L.; Jarrett, Tom; Macri, Lucas M. (2007). "Groups of Galaxies in the Two Micron All Sky Redshift Survey". The Astrophysical Journal. 655 (2): 790–813. arXiv:astro-ph/0610732. Bibcode:2007ApJ...655..790C. doi:10.1086/510201. S2CID 11672751.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "NGC 3921". سیمباد. Centre de données astronomiques de Strasbourg.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ Schweizer, François; Seitzer, Patrick; Brodie, Jean P. (2004). "Keck Spectroscopy of Two Young Globular Clusters in the Merger Remnant NGC 3921". The Astronomical Journal. 128 (1): 202–210. arXiv:astro-ph/0404424. Bibcode:2004AJ....128..202S. doi:10.1086/421851.
- ↑ Seligman, Courtney. "New General Catalogue objects: NGC 3900 - 3949". cseligman.com. Retrieved 28 May 2017.
- ↑ "Revised NGC Data for NGC 3921 - Hartmut Frommert - SEDS". seds.org. Retrieved 28 May 2017.
- ↑ "Evolution in slow motion | ESA/Hubble". www.spacetelescope.org. 2015. Retrieved 28 May 2017.
- ↑ Jonker, P. G.; Heida, M.; Torres, M. A. P.; Miller-Jones, J. C. A.; Fabian, A. C.; Ratti, E. M.; Miniutti, G.; Walton, D. J.; Roberts, T. P. (2012). "The Nature of the Bright Ulx X-2 in Ngc 3921: Achandraposition Andhstcandidate Counterpart". The Astrophysical Journal. 758 (1): 28. arXiv:1208.4502. Bibcode:2012ApJ...758...28J. doi:10.1088/0004-637X/758/1/28.
پانویس[ویرایش]
- ↑ POSS1 103a-O values used.
پیوند به بیرون[ویرایش]
پرونده‌های رسانه‌ای مربوط به NGC 3921 در ویکی‌انبار
