اندی گلدزورثی
| اندی گلدزورثی افسر والا مقام امپراتوری بریتانیا | |
|---|---|
 در سال ۲۰۰۵ | |
| زادهٔ | ۲۵ ژوئیهٔ ۱۹۵۶ (۶۷ سال) چشر، انگلستان |
| شناخته‌شده برای | مجسمه‌سازی، عکاسی |
| جنبش | هنر محیطی، هنر خاکی |
اندی گلدزورثی (به انگلیسی: Andy Goldsworthy) (زاده ۲۵ ژوئیه ۱۹۵۶) یک مجسمه‌ساز، عکاس و دوستدار محیط‌زیست انگلیسی است که آثار هنری مکان‌ویژه و هنر خاکی در محیط‌های طبیعی و شهری تولید می‌کند.
.JPG)
زندگی[ویرایش]
گلدزورثی در ۲۵ ژوئیه ۱۹۵۶ در چشر متولد شد. پدرش استاد سابق ریاضیات کاربردی در دانشگاه لیدز بود.[۱][۲] او که از ۱۳ سالگی به عنوان کارگر در مزارع کار می‌کرد، کیفیت تکراری کارهای مزرعه را به روال ساخت مجسمه تشبیه کرده‌است: «بسیاری از کارهای من مانند چیدن سیب‌زمینی است؛ باید به ریتم آن وارد شوید.»[۳] او رشته هنرهای زیبا را از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۵ در کالج هنر برادفورد و از سال ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۸ در پلی‌تکنیک پرستون (در حال حاضر دانشگاه مرکزی لنکاوی) خواند و[۱] لیسانس خود را از این دانشگاه دریافت کرد.
فعالیت حرفه‌ای[ویرایش]
تاریخچه[ویرایش]
او پس از ترک کالج، در یورک‌شر، لانکاشر و کامبریا زندگی کرد.[۴] و در سال ۱۹۸۵ به اسکاتلند نقل مکان کرد ابتدا در لنگهولم زندگی کرد و سپس یک سال بعد در پن‌پونت نقل مکان کرد و هنوز در این شهر ساکن است. گفته می‌شود که کوچ تدریجی او به سمت شمال «به دلیل شیوه زندگی که کنترل کاملی بر آن نداشت» بوده‌است، اما عوامل مؤثر، فرصت‌ها و تمایل به کار در این زمینه‌ها و «دلایل اقتصادی» بوده‌است.[۴]
در سال ۱۹۹۳، گلدزورثی یک مدرک افتخاری را از دانشگاه برادفورد دریافت کرد. او در سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ و ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۸، استاد مجسمه‌سازی در دانشگاه کرنل بود.[۵]
در سال ۲۰۰۳،[۶] گلدزورثی یک اثر سفارشی برای حیاط ورودی موزه د یانگ سانفرانسیسکو به نام «سنگ کشیده» تولید کرد که بازنمای زلزله‌های مکرر سانفرانسیسکو و اثرات آن است. چیدمان او شامل یک شکاف عظیم در سنگفرش بود که به شکاف‌های کوچکتر تبدیل شد و یک سنگ آهک شکسته که می‌توانست برای نشستن استفاده شود. ترک‌های کوچکتر با چکش ایجاد می‌شدند که غیرقابل‌پیش‌بینی‌بودن کار را در زمان ایجاد آن سبب می‌شد.[۷]
فرایند هنری[ویرایش]
مواد مورد استفاده در هنر گلدزورثی اغلب شامل گلهای رنگارنگ، یخ، برگ، گل، درخت کاج، برف، سنگ، شاخه و خار است. از او نقل شده‌است که می‌گوید: «من فکر می‌کنم کار با گل و برگ و گلبرگ فوق العاده شجاعانه است. اما از سر اجبار: نمی‌توانم موادی را که با آنها کار می‌کنم ویرایش کنم. وظیفه من کار با طبیعت به عنوان یک کل است.»[۸]
کار او به جای دخالت در فرآیندهای طبیعی، فرآیندهای موجود را از طریق حداقل مداخله عمدی در چشم‌انداز زیر ذره‌بین می‌برد. گلدزورثی می‌گوید: «من تمایلی به کندن یا شکستن سنگ‌های صلب طبیعی ندارم… بین سنگ‌های بزرگ و ریشه‌دار و ریگ‌های موجود در پای صخره، سنگ‌ریزه‌های ساحل، تفاوتی احساس می‌کنم… در هنگام سفر می‌توانم با آنها به روشی کار کنم که با یک تخته‌سنگ عظیم نمی‌توانم.»[۹] تعهد گلدزورثی به کار با مواد طبیعی موجود، نوعی محدودیت ذاتی و تصادف را به ذات کارهای هنری او می‌افزاید.[۱۰]
برخلاف دیگر هنرمندانی هنر خاکی، بیشتر آثار گلدزورثی در مقیاس کوچک و در اجرا موقتی هستند.[۱۱] برای این آثار زودگذر، گلدزورثی اغلب فقط از دستان برهنه، دندان‌ها و ابزارهای یافت شده برای تهیه و چیدمان مواد استفاده می‌کند. روند او یک نگاه گذرا و توجه ویژه به موادی را آشکار می‌کند که به وضوح پیر و پوسیده می‌شوند، دیدگاهی که در تضاد با نگاه یادمان‌گرایانه در هنر خاکی قرار دارد.[۱۲]
عکاسی[ویرایش]
عکاسی به دلیل حالت اغلب موقت و گذرای آثارش، نقشی تعیین‌کننده در هنر او دارد. عکس‌ها (که عمدتاً توسط خود گلدزورثی تهیه شده) از آثار هنری مکان‌ویژه‌اش، امکان اشتراک‌گذاری آنها را فراهم می‌کند.[۱۳]
عکاسی به گلدزورثی در درک آثارش به همان اندازه که آنها را به مخاطبان منتقل می‌کند، کمک می‌کند. او گفته‌است: «عکاسی روش من برای صحبت کردن، نوشتن و فکر کردن دربارهٔ هنرم است. عکاسی مرا از ارتباطات و تحولاتی آگاه می‌سازد که ممکن بود در غیر این صورت آشکار نشوند. این شواهد بصری است که در کل هنر من جریان دارد و به من دید وسیع‌تر و دورتر از کاری که انجام می‌دهم می‌دهد.»[۱۴]
فیلم‌های مستند دربارهٔ گلدزورثی[ویرایش]
گلدزورثی موضوع فیلم مستندی به نام رودها و موج‌ها به کارگردانی توماس ریدلشایمر در سال ۲۰۰۱ است.[۱۵] همین کارگردان در سال ۲۰۱۸ دومین مستند در مورد او را با عنوان تکیه بر باد منتشر کرد.[۱۶]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ اندی گلدزورثی موجود است. |
پانویس[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ Stonard, John Paul (10 December 2000). "Goldsworthy, Andy". Grove Art Online بایگانی‌شده در ۲۱ اوت ۲۰۰۸ توسط Wayback Machine. Retrieved on 15 May 2007.
- ↑ "Andy Goldsworthy Biography". Encyclopedia of World Biography. Retrieved 27 October 2018.
- ↑ Adams, Tim (11 March 2007). "Natural talent". The Observer. London.
- ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ "Andy Goldsworthy". Cass Sculpture Foundation. Archived from the original on 12 March 2008. Retrieved 31 January 2008.
- ↑ "All Professors at Large 1965 to June 30, 2021". Andrew D. White Professors-at-Large. Cornell University. Retrieved 19 February 2016.
- ↑ "Andy Goldsworthy: "Drawn Stone," 2005". de Young. 22 March 2010. Archived from the original on 16 August 2022. Retrieved 5 January 2024.
- ↑ Douglas, Sarah (24 October 2005). "In Their Words: James Turrell and Andy Goldsworthy". ARTINFO. Retrieved 16 April 2008.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Sooke, Alastair (24 March 2007). "He's got the whole world in his hands". The Daily Telegraph. London.
- ↑ Hatley, James D. (2005). "Techne and Phusis: Wilderness and the Aesthetics of the Trace in Andrew Goldsworthy". Environmental Philosophy. 2 (2): 6–17. ISSN 1718-0198.
- ↑ de Warren, Nicolas (2007). "Off the Beaten Path: The Artworks of Andrew Goldsworthy". Environmental Philosophy. 4 (1 & 2): 29–48. ISSN 1718-0198.
- ↑ Hatley, James D. (2005). "Techne and Phusis: Wilderness and the Aesthetics of the Trace in Andrew Goldsworthy". Environmental Philosophy. 2 (2): 6–17. doi:10.5840/envirophil2005222. JSTOR 26167923 – via JSTOR.
- ↑ Matless, David; Revill, George (1995). "A Solo Ecology: The Erratic Art of Andy Goldsworthy". Ecumene. 2 (4): 423–448. doi:10.1177/147447409500200404. JSTOR 44251789 – via JSTOR.
- ↑ Fawcett, Laughlin (1997). "The Geometrician". Landscape Architecture Magazine. pp. 46–51, 72. JSTOR 44671803. Retrieved 2023-02-20.
- ↑ De Warren, Nicolas (2007). "Off the Beaten Path: The Artworks of Andrew Goldsworthy". Environmental Philosophy (Special Issue: Environmental Aesthetics and Ecological Restoration ed.). 4 (1&2): 29–48. doi:10.5840/envirophil200741/24. JSTOR 26167139 – via JSTOR.
- ↑ "Rivers and Tides". IMDb. Retrieved 26 September 2022.
- ↑ Ide, Wendy (2018-08-12). "Leaning into the Wind review – more travels with Andy Goldsworthy". The Observer (به انگلیسی). ISSN 0029-7712. Retrieved 2023-09-07.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Andy Goldsworthy». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۴.