انتخابات سراسری هلند (۲۰۲۳)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
هلند
→ ۲۰۲۱ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳ ۲۰۲۷ ←
تمام۱۵۰ کرسی مجلس نمایندگان هلند
۷۶ کرسی موردنیاز اکثریت
گزارش‌شده
99.8%
تا تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۲۳
حزب رهبر % کرسی‌ها ±
حزب مردم برای آزادی و دموکراسی دیلان یسیل‌گوز زگریوس ۳۷ ۱۷ -17
دموکرات ۶۶ رب یتن
گرون لینکس–PvdA فرانس تیمرمنز
حزب آزادی خیرت ویلدرس
حزب دموکرات مسیحی هلند هانری بونتنبال
حزب سوسیالیست (هلند) لیلیان مارینیسن
حزب دموکرات مسیحی هلند استر آووهاند
انجمن برای دموکراسی (هلند) تیری بوده
اتحاد مسیحی (هلند) میریام باکر
کشاورز – جنبش شهروندی کارولین ون در پلاس
حزب سیاسی اصلاح‌شده کریس استوفر
DENK (حزب سیاسی) استفان ون بارل
ولت هلند لورن داسن
JA21 جوست ایردمانز
BIJ1 ادسون اولف
فهرست حزب‌هایی که کرسی به دست آوردند. نتیجهٔ تفصیلی در پایین.
نقشه نتایج بر اساس شهرداری و استان
کابینه پیش از انتخابات کابینه پس از انتخابات
کابینه مارک روته
VVD–D66–CDA–CU		 TBD
TBD

انتخابات سراسری هلند (انگلیسی: 2023 Dutch general election) یک انتخابات زودهنگام است که در ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳ برای انتخاب اعضای مجلس نمایندگان در هلند برگزار می‌شود.[۱][۲] انتظار می‌رفت این انتخابات در سال ۲۰۲۵ برگزار شود، اما پس از فروپاشی کابینه چهارم روته در ۷ ژوئیه ۲۰۲۳ به دلیل اختلاف نظر در مورد سیاست مهاجرت، انتخابات زودهنگام برگزار می‌شود. مارک روته، نخست‌وزیر کنونی، اعلام کرد که حزب خود را در انتخابات رهبری نخواهد کرد و از سیاست کناره‌گیری خواهد نمود.[۳]

تاریخچه[ویرایش]

انتخابات عمومی ۲۰۲۱ منجر به تشکیل چهارمین کابینه مارک روته، متشکل از حزب خلق برای آزادی و دموکراسی (VVD)، استیناف دموکرات مسیحی (CDA)، دموکرات ۶۶ (D66) و اتحادیه مسیحی (CU). باعث شد تا مارک روته به نخست‌وزیری خود ادامه دهد.[۴]

دولت در ۷ ژوئیه ۲۰۲۳ پس از اینکه چهار فراکسیون در مورد اعمال محدودیت پیشنهادی برای اتحاد مجدد خانواده پناهندگانی که از درگیری مسلحانه اجتناب می‌کنند به توافق نرسیدند، استعفا داد.[۵]

تغییر رهبری[ویرایش]

در ۱۰ ژوئیه ۲۰۲۳، مارک روته، نخست‌وزیر اعلام کرد که دیگر به عنوان نامزد VVD شرکت نخواهد کرد و به دنبال ادای سوگند کابینه جدید، از دولت کناره‌گیری خواهد کرد. دیگر رهبران حزب و رهبران پارلمان نیز اعلام کردند که به کابینه باز نخواهند گشت، از جمله سیگرید کاگ (D66)، ووپکه هوکسترا، پیتر هیرما (هر دو CDA),[۶] آتیه کویکن (PvdA),[۷] کیس واندر استایج (SGP),[۸] فرید آذرکان (DENK),[۹] لیانه دن هان (مستقل)،[۱۰] نیلوفر گوندوغان (مستقل)[۱۱] و سیلوانا سیمونز (BIJ1).[۱۲] جسی کلاور نیز اعلام کرد که اگرچه می‌خواهد به عنوان عضو پارلمان ادامه دهد، اما نامزد رهبری ائتلاف حزب کارگر – گرون لینکز نخواهد شد. علاوه بر این، ورا برگ کمپ، رئیس فعلی مجلس نمایندگان، برای انتخاب مجدد خود را نامزد نمی‌کند.[۱۳]

نظام انتخاباتی[ویرایش]

بر اساس مواد ج. ۱، ج. ۲ و ج. ۳ قانون انتخابات، انتخابات مجلس نمایندگان هر چهار سال یک بار در ماه مارس برگزار می‌شود، مگر اینکه انتخابات زودهنگام برگزار گردد. ۱۵۰ عضو مجلس نمایندگان با فهرست باز روش نمایندگی تناسبی انتخاب می‌شوند. تعداد کرسی‌های مجلس در هر لیست با استفاده از روش دونت تعیین می‌شود. تنها فهرست‌هایی در سهمیه گرفتن از کرسی‌های مجلس محق هستند که حایز حداقل ۵ درصد آراء باشند. رای‌دهندگان حق دارند رای ترجیحی بدهند.[۱۴] کرسی‌های کسب شده توسط یک فهرست ابتدا به نامزدهایی اختصاص می‌یابد که در آرای ترجیحی حداقل ۲۵ درصد از سهمیه هار که شامل (۱/۴ کرسی یا ۰/۱۷درصد از کل آرا) را دریافت کرده باشند، صرف نظر از قرار گرفتن در انتخابات. در فهرست انتخاباتی اگر چند نامزد از آستانه یک فهرست عبور کنند، ترتیب آنها بر اساس تعداد آرای دریافت شده تعیین می‌شود. در نتیجه هر کدام از کرسی‌های باقیمانده به نامزدها با توجه به موقعیت آنها در لیست انتخاباتی قرار می‌گیرد.[۱۵][۱۶]

عواقب[ویرایش]

واکنش‌ها[ویرایش]

رسانه‌های بین‌المللی نتیجه انتخابات را «یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های سیاسی در سیاست هلند از زمان جنگ جهانی دوم» ارزیابی کردند[۱۷] و آن را به عنوان یک پیروزی قاطع برای حزب آزادی (PVV)[۱۸][۱۹][۲۰] توصیف کردند. پس از پیروزی، ویلدرز توسط ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان مورد تمجید قرار گرفت. او همچنین توسط رهبران راست افراطی در سراسر اروپا مانند مارین لوپن، ماتئو سالوینی، آندره ونتورا، آلیس ویدل، تام ون گریکن و سانتیاگو آباس‌کال مورد ستایش قرار گرفت.[۲۱]

انتظار می‌رود نتایج این انتخابات منجر به مذاکرات طولانی و پیچیده ائتلاف شود. بسیاری از احزاب قبل از انتخابات به دلیل سیاست‌های اروپا که،[۲۲][۲۳][۲۴] ضد مهاجرتی و ضداسلامی است موضع خود را اعلام کردند و تصریح نمودند با ویلدرز و PVV دولت تشکیل نخواهند داد.[۲۵]

منابع[ویرایش]

  1. ↑ "Dutch general election to take place on November 22". DutchNews.nl (به انگلیسی). 2023-07-14. Retrieved 2023-11-06.
  2. ↑ "Dutch voters will go to the polls on Nov. 22 after the fall of Mark Rutte's coalition". AP News (به انگلیسی). 2023-07-14. Retrieved 2023-11-06.
  3. ↑ "Rutte kondigt vertrek uit politiek aan: 'Niet meer beschikbaar als lijsttrekker VVD'". nos.nl (به هلندی). 2023-07-10. Retrieved 2023-07-10.
  4. ↑ "Huwelijk van kabinet-Rutte IV was gedoemd te mislukken". NOS (به هلندی). 7 July 2023. Retrieved 9 July 2023.
  5. ↑ "Hoe Rutte vriend en vijand verraste: reconstructie van de val van Rutte IV". NOS (به هلندی). 8 July 2023. Retrieved 9 July 2023.
  6. ↑ "Ook CDA-fractievoorzitter Heerma wil niet op kieslijst". NOS.nl (به هلندی). 10 July 2023. Retrieved 14 July 2023.
  7. ↑ "Attje Kuiken (PvdA) keert niet terug in de Tweede Kamer: 'Ik heb het fantastisch gehad'". AD.nl (به هلندی). 18 August 2023. Retrieved 18 August 2023.
  8. ↑ Dool, Pim van den (2023-08-25). "Met het vertrek van Kees van der Staaij verliest het parlement een schat aan ervaring en gezag". NRC (به هلندی). Retrieved 2023-08-26.
  9. ↑ "DENK-voorman Farid Azarkan stopt: 'Tijd om andere dingen te gaan doen'". AD.nl (به هلندی). 24 July 2023. Retrieved 24 July 2023.
  10. ↑ "Ook ex-50Plus-Kamerlid Den Haan stopt: 'De huidige politiek is lelijk'". NOS.nl (به هلندی). 13 July 2023. Retrieved 14 July 2023.
  11. ↑ "Tweede Kamerlid Gündogan (ex-Volt) keert na verkiezingen niet terug". NOS.nl (به هلندی). 2023-08-23. Retrieved 2023-08-23.
  12. ↑ "Ook Sylvana Simons (Bij1) verlaat Haagse politiek". NOS.nl (به هلندی). 2023-07-24. Retrieved 2023-07-24.
  13. ↑ "Kamervoorzitter Vera Bergkamp verlaat politiek na verkiezingen". RTL.nl (به هلندی). 2023-08-24. Retrieved 2023-08-24.
  14. ↑ "Zetelverdeling over partijen". Kiesraad (به هلندی). Retrieved 9 July 2023.
  15. ↑ Nederland, Parlementsverkiezingen, 15 maart 2017: Eindrapport (Report). OSCE/ODIHR. 7 June 2017. Retrieved 28 October 2017.
  16. ↑ "Zetelverdeling over kandidaten". Kiesraad (به هلندی). Retrieved 9 July 2023.
  17. ↑ Corder, Mike; Casert, Raf (22 November 2023). "Anti-Islam populist Wilders heading for a massive win in Netherlands in a shock for Europe". Associated Press (به انگلیسی). THE HAGUE. Archived from the original on 22 November 2023. Retrieved 22 November 2023.
  18. ↑ Moses, Claire (2023-11-22). "Far-Right Icon Predicted to Win Dutch Elections". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 22 November 2023. Retrieved 2023-11-23. Instead, it appeared, the disaffected sought a more dramatic change than usual and gravitated toward Mr. Wilders, delivering a relative landslide for the far right for the first time in a national election for the House of Representatives.
  19. ↑ "Far-right, anti-Islam Wilders on course for Dutch landslide" (به انگلیسی). The Hague: France 24. AFP. 22 November 2023. Archived from the original on 23 November 2023. Retrieved 23 November 2023.
  20. ↑ "Exit poll says Dutch anti-Islam populist wins most votes with a landslide margin". Los Angeles Times. 22 November 2023. Archived from the original on 23 November 2023. Retrieved 23 November 2023.
  21. ↑ Sullivan, Helen (2023-11-23). "European far-right leaders celebrate Geert Wilders' party leading Dutch election exit polls". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Archived from the original on 23 November 2023. Retrieved 2023-11-23.
  22. ↑ "Dutch Mainstream Parties Shun Coalition With Far-right". Voice of America. March 14, 2017. Archived from the original on 6 February 2023. Retrieved November 23, 2023.
  23. ↑ "Party of Dutch anti-Islam populist Wilders to win most seats: Exit poll". Al Jazeera. November 22, 2023. Archived from the original on 22 November 2023. Retrieved November 23, 2023.
  24. ↑ "Geert Wilders: the Dutch far-right figurehead sending a chill across Europe". The Guardian. November 22, 2023. Archived from the original on 23 November 2023. Retrieved November 23, 2023.
  25. ↑ Meijer, Bart; Sterling, Toby (2023-11-22). "Tough coalition talks ahead after far right's Dutch election win". Reuters (به انگلیسی). AMSTERDAM. Archived from the original on 23 November 2023. Retrieved 2023-11-23.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=انتخابات_سراسری_هلند_(۲۰۲۳)&oldid=38864521»