استان زئیر
زئیر | |
|---|---|
 زئیر، استان آنگولا | |
| مختصات: | |
| کشور | آنگولا |
| پایتخت | مبنزاکنگو، آنگولا |
| مدیریت | |
| • فرماندار | خوزه جوانس آندره |
| مساحت | |
| • کل | ۴۰۱۳۰ کیلومتر مربع (۱۵۴۹۰ مایل مربع) |
| جمعیت (2014 census) | |
| • کل | ۵۶۷۲۲۵ |
| • تراکم | ۱۴/کیلومتر مربع (۳۷/مایل مربع) |
| کد ایزو ۳۱۶۶ | AO-ZAI |
| وبگاه | |
زئیر (به پرتغالی: Zaire، فرانسوی: Zaïre، Kongo: Nzadi ) یکی از ۱۸ استان آنگولا است. این کشور ۴۰٬۱۳۰ کیلومتر مربع (۱۵٬۴۹۰ می مربع) را در شمال غرب کشور اشغال کرده و در سال ۲۰۱۴ ۵۹۴٬۴۲۸ نفر جمعیت داشته است. از غرب با اقیانوس اطلس، از شمال با جمهوری دموکراتیک کنگو، از شرق با استان اویژ، و از جنوب با استان بنگو هم مرز است.
تاریخ[ویرایش]
مردم کنگو (یا باکونگو) در اواسط قرن سیزدهم دره رودخانه کنگو (یا زئیر) را اشغال کردند و پادشاهی کونگو را تشکیل دادند که از سال ۱۳۹۰ تا سال ۱۸۹۱ به عنوان یک کشور مستقل وجود داشت و تا سال ۱۹۱۴ به عنوان یک دولت وازال پادشاهی پرتغال. در سال ۱۹۱۴ سلطنت کنگو پس از سرکوب چند شورش توسط پرتغالی ها لغو شد. آنگولا پرتغالی از سال ۱۸۸۵ منطقه کنگو را شامل می شد که در سال ۱۹۱۹ به ترتیب شمال و جنوب رودخانه کنگو/زئر به مناطق کابیندا و زئیر تقسیم شد. در طول جنگ استقلال آنگولان ۱۹۶۱–۱۹۷۴ بخش بزرگی از باکونگو به جمهوری زئیر گریختند. بسیاری از این پناهندگان و فرزندانشان پس از توافق آلور استقلال آنگولان را به رسمیت شناختند، بازگشتند.
آثار[ویرایش]
آثار تاریخی و فرهنگی شامل:[ویرایش]
موزه مولومبیمبی: خانه پادشاه باستان در م بانزا کنگو.
یالا نکو (درخت نیرو یا خون): مکانی که پادشاه کنگو در آن احکام را اجرا می کرد.
ویرانه های کلیسای جامع: اولین کلیسای آنگولا که در سال ۱۴۹۱ ساخته شد. مورد بازدید پاپ ژان پل دوم قرار گرفت.
بنادر ریکو و پیندا: آن ها به عنوان بنادر برای صادرات بردگان خدمت می کردند.
پونتا دو پادرائو: اولین بندری که در سال ۱۴۸۲ برای کشف آنگولا توسط دیگو کاو به پرتغالی ها خدمت کرد.
جغرافیا[ویرایش]
مبنزاکنگو (سابقاً سائو سالوادور دو کنگو) مرکز استان است. این شهر در حدود ۴۸۱ کیلومتری (۲۹۹ می) لواندا و ۳۱۴ کیلومتری اویژ واقع شده است.
شهرداری[ویرایش]
استان کوآنزا شمالی شامل شش (۶) شهرداری (municípios):
کمون ها[ویرایش]
استان کوآنزا شمالی شامل کمون های زیر (کوموناس)؛ مرتب سازی شده توسط شهرداری های مربوطه خود را:
شهرداری کویمبا: – بوئلا, کویمبا, لوواکا , سرا دا کاندا (کاندا )
شهرداری ام بانزا کنگو: – کالوکا, کیند(کویند), لووو, مادیمبا, نکالمباتا (کالامباتا)
نوکوی شهرداری: – لوفیکو, امپالا لامبو, نوکوی
شهرداری نزیتو: – کیندجی (کویندجه) , لوژ (کیبالا نورته یا لوگ-کیبالا، موسرا، نزیتو
شهرداری سایو: - کلو (کوئلو)، حرا بزرگ، سنگ طلسم، سویو، سومبا
شهرداری تومبوکو: – کیکسیمبا (کوینسیمبا)، کینزو (کوئینزو)، تومبوکو
جغرافیای فیزیکی[ویرایش]
استان زئر دو فصل دارد: از آبان تا مه، فصل بارانی؛ و از ژوئن تا اکتبر، فصل خشک. انواع آب و هوای عمدتاً استان آب و هوای مرطوب گرمسیری و نیمه خشک است. دما در منطقه بین ۲۴ تا ۲۶ درجه سانتی گراد متفاوت است.
جانوران و فلور منطقه بسیار متنوع، با ساوانا و جنگل های بارانی متراکم است. رودهای اصلی استان زئیر از این قرارند: کنگو، مبریج، لوفونده، زادی، کویلو و بوئنگا.
جمعیت[ویرایش]
زبان ملی که در این استان صحبت می شود کیکونگو و گروه قومی عمدتاً در منطقه باکونگو است.
بر اساس داده های اولیه سرشماری عمومی جمعیت و مسکن که در ماه مه ۲۰۱۴ انجام شد، استان زئر در حال حاضر ۵۶۷٬۲۲۵ نفر جمعیت دارد که متناظر با ۲٫۳ درصد جمعیت آنگولان است. در این استان ۲۸۵٬۳ زن و ۲۸۱٬۸۹۲ مرد ساکن هستند که ۲۶٫۱٪ از جمعیت ساکن در مناطق روستایی و اکثریت، ۷۳٫۹٪ در مناطق شهری زندگی می کنند. داده ها همچنین به تراکم جمعیتی ۱۵ نفر در هر کیلومتر مربع (۳۹/می مربع) اشاره می کنند.
سیاست[ویرایش]
دولت استان زئر متشکل از فرماندار خوزه جوآنا آندره، و ۳ معاون فرماندار است. آنجلا ماریا بوتلیو د کاروالیو دیوگو معاون فرماندار حوزه خدمات فنی و زیرساخت ها است؛ آلبرتو ماریا سابینو معاون فرماندار بخش اقتصادی است؛ و روجریو ادواردو زابیلامعاون فرماندار در بخش سیاسی و اجتماعی است.
صنایع[ویرایش]
نفت
- معدن کاری: آسفالت، آهن، فسفات، سرب، روی
- کشاورزی: آجیل بادام هندی، کاساوا، روغن کرچور، مرکبات، قهوه، ماسامبالا، روغن نخل، آناناس، بادام زمینی، برنج، سویا، سیب زمینی شیرین
- گاوداری
- ماهیگیری
- تولید مصالح ساختمانی
- سپرده ها: طلا، نقره، الماس
حمل[ویرایش]
فرودگاه
استان زئیر توسط سه فرودگاه خدمت می شود. فرودگاه سويو و فرودگاه مبانزا کنگو باندها و پروازهای منظم به لواندا را هموار کرده اند. فرودگاه ان زتو دارای باند چمن استریپ است و برای پروازهای خصوصی مورد استفاده قرار می گیرد.
فرهنگ
جشن های شهر در 25 جولای در مبنزاکنگو کنگو و در 5 آوریل در سویو برگزار می شود.
غذاهای معمولی استان عبارتند از ساکافولها (تهیه شده با برگ کاساوا)، غذاهای تهیه شده با ماهی تازه و خشک همراه با قارچ شکلات، و غذاهای با گوشت شکار.
گردشگری[ویرایش]
استان زئیر دارای چندین نقطه مورد علاقه طبیعی است، یعنی:
- سنگ طلسم در سويو .
- خلیج موسرا در ۵۶ کیلومتری (۳۵ می) از N'Zeto: برای حمام کردن و ورزش های آبی استفاده می شود.
- ساحل سيرنس در سويو .
- ساحل فقرا، واقع در یک منطقه نخست از شهر سویو، در ساحل چپ رودخانه زئر.
- کنگو رودخانه دهان.
- آبشار رودخانه Mbdrige در Soyo: استفاده می شود به قایقرانی و قایقرانی.
- کانال پولو در کواندا.
- کانال کیمبومبا، واقع در ۲ کیلومتری (۱٫۲ می) شرق وایو.
- غارهای زاو اووا در ۸۰ کیلومتری ام بانزا کنگو.
- غارهای سنگا.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
"Sub-national HDI - Area Database - Global Data Lab[۱]". hdi.globaldatalab.org. Retrieved 2018-09-13.
Ghislain C. Kabwit Zaïre: the Roots of the Continuing Crisis Cambridge University Press, 1979[۲]
- Jean-Jacques Arthur Malu-Malu, Le Congo Kinshasa, KARTHALA Editions, 2014, p. 171.[۳]
| استانها | بنگو · بنگوئلا · بیه · کابیندا · کواندو کوبانگو · کوانزای شمالی · کوانزای جنوبی · کونهنه · هوامبو · هوییلا · لوآندا · لوندای شمالی · لوندای جنوبی · مالانژه · موشیکو · نامیبه · اوییگه · زئیر |  |
|---|---|---|
| این یک مقالهٔ خرد آنگولا است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
- ↑ "Tank Characterization Database (TCD) Data Dictionary: Version 4.0". 1996-04-01.
{{cite journal}}: Cite journal requires|journal=(help) - ↑ Kabwit, Ghislain C. (1979-09). "Zaïre: the Roots of the Continuing Crisis". The Journal of Modern African Studies. 17 (3): 381–407. doi:10.1017/s0022278x00005930. ISSN 0022-278X.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ Nkay Malu, Flavien (2013). "La société coloniale à Ipamu (Congo belge) vers 1920". Histoire, monde et cultures religieuses. n° 25 (1): 133. doi:10.3917/hmc.025.0133. ISSN 2267-7313.