استئون

استئون
نمایی از یک استخوان متراکم از دید برش عرضی قشر یک استخوان دراز.
جزئیات
شناسه‌ها
لاتین	Osteon
MeSH	D006253

استئون (انگلیسی: Osteon) واحد پایه ساختمانی استخوان متراکم است مشتمل بر یک کانال هاورس و تیغه‌های استخوانی هم‌مرکز اطراف آن.

استئون ساختاری تقریباً استوانه‌ای دارد که درازای آن‌ها معمولاً چند میلی‌متر و قطرشان ۰٫۲ میلی‌متر است. استئون‌ها در استخوان بیشتر پستانداران و برخی از از گونه‌های پرندگان و خزندگان و دوزیستان موجودند.

ماده بنیادی

مواد معدنی که قسمت اعظم ماده بنیادی (Bone matrix) استخوان را تشکیل می‌دهد شامل فسفات کلسیم، کربنات کلسیم، هیدروکسی‌آپاتایت، (Hydroxyaptite) و مواد آلی آن از گلیکوزامینوگلیکان‌ها که از انواع کندروایتین سولفات‌های ۴ و ۶ است، به صورت سیمانی همراه با رشته‌های کلاژن به یکدیگر محکم می‌شوند و ایجاد تیغه‌های استخوانی (Lamellae) را می‌نمایند، که در استحکام استخوان مؤثرند. هر تیغه استخوانی فاصله بین ردیف‌های سلول‌های استئوسیت است که توسط ماده بنیادی، مواد کلسیمی و کلاژن پر شده‌است. گلایکوپروتئین‌های استخوان (استئوکلسین و سیالوپروتئین) دارای قدرت جذب ترکیبات کلسیمی فراوان می‌باشد.

تیغه‌های استخوانی که به ضخامت ۳ تا ۷ میکرون می‌باشند، از اختصاصات بافت استخوانی بالغ می‌باشد. استخوان اسفنجی به شکل تیغه‌های نامنظم قرار دارند و در حالی که تیغه‌های آن‌ها توسط مغز استخوان از یکدیگر جدا شده‌اند، حفره حفره به نظر می‌رسند. برای نگهداری بلورهای آپاتایت یون فلوراید نیز ضروری است.

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Osteon». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۰ اوت ۲۰۱۷.