ارزش نهایی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ارزش نهایی، (به انگلیسی: Terminal Value) در دانش مالی، به ارزش اوراق بهادار در سررسید، یا ارزش دارایی خاصی، در زمان معینی در آینده گویند، که با توجه به ۳ فاکتور ارزش خالص فعلی، نرخ بهره بازار و نرخ رشد آن تعیین می‌شود.

بدیهی است که این اصل برای تعیین قیمت نهادها و شرکت‌ها، در زمان معین آتی نیز اعمال می‌شود. برای تعیین "نرخ نهایی" معمولاً از دو روش استفاده می‌شود که عبارتند از روش رشد متداوم و روش خروج. ارزش نهایی معمولاً به دو نام دیگر شناخته می‌شود که عبارتند از ارزش افق یا ارزش مداوم.[۱][۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Walter, James (March 1956). "Dividend Policies and Common Stock Prices". Journal of Finance. 11 (1): 29–41. doi:10.1111/j.1540-6261.1956.tb00684.x. Retrieved 20 October 2012.
  2. Brown, Christian; Abraham, Fred (October 2012). "Sum of Perpetuities Method for Valuing Stock Prices". Journal of Economics. 38 (1): 59–72. Archived from the original on 5 اكتبر 2012. Retrieved 20 October 2012. {{cite journal}}: Check date values in: |archive-date= (help)