پرش به محتوا

ادبیات بهائی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در دین بهائیت، آیات به ۹ سبک و لحن گوناگون، ارائه شده‌است[۱] که بهائیان این آیات را وحی نازل‌شده بر بهاءالله می‌دانند.

یکی ازدانشمندان بهائی به نام فاضل مازندرانی، پس از مطالعۀ دقیق آثار بهائی، این ۹ لحن را به شرح زیر، طبقه‌بندی کرده‌است:

  1. شأن و لحن الُوهیت در امر و فرمان؛
  2. شأن و لحن عبودیت و مناجات؛
  3. شأن و لحن مفسریت در تفسیر و تأویل کلمات قبلیه و معارف دینیه؛
  4. شأن و لحن شریعت و نسخ و وضع احکام و تقنین قوانین شرعی و اصلاح ادیان؛
  5. شأن و لحن عرفان و سیر و سلوک و ارشاد و مسائل تصوف؛
  6. شأن و لحن سیاست و دستور به ملوک؛
  7. شأن و لحن علم و حکمت و فلسفه در بیان اسرار خلقت و طب و کیمیا و غیرهما؛
  8. شأن و لحن تعلیم و تربیت و اخلاق؛
  9. شأن و لحن اجتماعی و صلح کل و وحدت عالم و حقیقت.[۲]

پانویس

[ویرایش]
  1. بهاءالله، سوره هیکل نازل شده در عکا
  2. اسرارالآثار، جلد اول، فاضل مازندرانی، صفحهٔ ۳۳

منابع

[ویرایش]

نفحات ظهور حضرت بهاءالله، ادیب طاهرزاده، صفحه ۵۱ پیوند به صفحه کتاب