ابوطالب انباری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

عبیدالله بن احمد بن یعقوب بن نصر بن طالب انباری (وفات ۳۵۶ ه‍.ق) محدث شیعه است. وی در نزد سجستانی، نینوایی و جمهور عمی شاگردی کرده است. از شاگردانش ابوالفوارس مزنی، ابوغالب زراری، ابن داوود قمی، تلعکبری و جوهری بوده‌اند. او ۱۴۰ اثر نوشته که اکنون موجود نیستند. برخی از آنها عبارتند از: اسماء امیرالمؤمنین، الخط و القلم، مزار ابی‌عبدالله.[۱]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • پاکتچی، احمد (۱۳۷۸). «ابوطالب انباری». در سید محمدکاظم موسوی بجنوردی. دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج. پنجم. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. شابک ۹۶۴-۷۰۲۵-۴۰-۸.