آزمون برگر
| آزمون برگر | |
|---|---|
| تشخیص پزشکی | |
| دلیل | ارزیابی کارآمدی شریانی |
آزمون برگر (انگلیسی: Buerger's test) آزمونی است که برای ارزیابی کارآمدی شریانی انجام می‌شود و به افتخار لیو برگر نامگذاری شده است. «زاویه عروقی» که به آن «زاویه برگر» نیز می‌گویند، زاویه ای است که پای بیمار تا به‌آن حد در حالت درازکش باید بالا آورده شود، تا پا دچار رنگ‌پریدگی شود. در اندامی با گردش طبیعی، انگشتان پا و کف پا، حتی زمانی که اندام ۹۰ درجه بالا رفته باشد، به رنگ صورتی باقی می‌مانند. در پاهای دچار ایسکمی، ارتفاع به ۱۵ تا ۳۰ درجه به‌مدت ۳۰ تا ۶۰ ثانیه ممکن است باعث رنگ‌پریدگی شود. اگر رنگ‌پریدگی پا در زاویه عروقی کمتر از ۲۰ درجه رخ دهد، نشان دهنده ایسکمی شدید است.[۱][۲] از این آزمون می‌توان برای تشخیص سرخ‌درد هم استفاده کرد.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ Browse NL, Black J, Burnand KG, Thomas WE (2005). Browse's Introduction to the Symptoms & Signs of Surgical Disease (4th ed.). CRC Press. p. 175. ISBN 978-0-340-81571-7.
- ↑ Insall RL, Davies RJ, Prout WG (December 1989). "Significance of Buerger's test in the assessment of lower limb ischaemia". Journal of the Royal Society of Medicine. 82 (12): 729–731. doi:10.1177/014107688908201209. PMC 1292415. PMID 2693712.
- ↑ Wright WF, Rajachandran M (February 2017). "Buerger Test for Erythromelalgia Revisited". The Journal of the American Osteopathic Association. 117 (2): 124–126. doi:10.7556/jaoa.2017.023. PMID 28134954. S2CID 31164356./
 | این یک مقالهٔ خرد پزشکی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |