کردخاله

کردخاله یا دولاخندی چوب یا نی ای است که با آن سطل را می‌گیرند و از چاه‌ها آب برمی‌دارند یا به وسیله قسمت سر آن میوه می‌چینند. کردخاله در گیلان و غرب مازندران به کار می‌رود. نامهای دیگر آن «کردخاله»، «دولاخند»، «دوکیتی»، «دوخاله» است. در «واجارگاه» از توابع بخش «کلاچای» از شهرستان رودسر به آن «آنگلاس» Anglass گفته می‌شود. مجد الدین فخرائی گیلانی شاعر نوپرداز در قطعهٔ باران… باز باران با ترانه با گهرهای فراوان می‌سراید:

... می‌پریدم از سر جو … می‌پراندم سنگریزه … می‌شکستم کردخاله در غرب گیلان ، رضوانشهر ، پره سر و تالش به آن ازگیره هم میگویند.

منابع

• آینده (۸ و ۹): ۶۲۸. آبان و آذر ۱۳۶۳ http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/185182.
• «شعر نو / باز باران / گلچین گیلانی». مرکز گسترش زبان فارسی. بایگانی‌شده از اصلی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۲.
• «جشنواره‌های بومی محلی از مهمترین راهکارهای جذب گرد». خبرگزاری شبستان. ۲۰۲۰-۰۴-۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۴-۱۰.نگهداری یادکرد:تاریخ و سال (رده)