یک کشور، دو سیستم
" یک کشور، دو سیستم " (به انگلیسی: "One country, two systems") یک اصل قانون اساسی جمهوری خلق چین است که حکومت هنگ کنگ و ماکائو را پس از تبدیل شدن به مناطق اداری ویژه چین در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۹ توصیف می‌کند.
این اصل قانون اساسی در اوایل دهه ۱۹۸۰ در جریان مذاکرات هنگ کنگ بین چین و پادشاهی متحده بریتانیا تدوین شد. این اصل شرط می‌کرد که تنها یک چین وجود داشته باشد، اما این سرزمین‌ها می‌توانند سیستم‌های اقتصادی و اداری خود را نگه دارند، در حالی که بقیه سرزمین اصلی چین از سیستم سوسیالیسم با ویژگی‌های چینی استفاده می‌کنند. بر اساس این اصل، هر یک از این دو منطقه می‌توانند همچنان نظام حکومتی، حقوقی، اقتصادی و مالی ویژهٔ خود را داشته باشند، از جمله روابط تجاری با کشورهای خارجی، که همگی مستقل از سرزمین اصلی هستند.
با این حال، از سال ۲۰۲۰، در نتیجه تصویب قانون امنیت ملی توسط هنگ کنگ در ۳۰ ژوئن همان سال، ایالات متحده و بریتانیا دولت چین را به نقض جدی این اصل[۱][۲][۳] محکوم کردند.
جمهوری خلق چین همچنین پیشنهاد کرده‌است که این اصل را در اتحاد چین با تایوان به کار گیرد.
نگارخانه[ویرایش]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "China warns UK of 'consequences' over Hong Kong 'interference'". BBC. Retrieved 28 June 2022.
- ↑ "US, UK step up pressure on China over Hong Kong security law". France24.com. 29 May 2020. Retrieved 24 June 2022.
- ↑ "China is breaking Hong Kong treaty with UK, says Boris Johnson". The Guardian. July 2020. Retrieved 24 June 2022.