گائو وست‌مارک

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
گائو وست‌مارک
گائو آلمان نازی
۱۹۲۵–۱۹۴۵
Flag of Gau Westmark
Flag
Coat of arms of Gau Westmark
Coat of arms

نقشه آلمان نازی به همراه زیربخش‌های اداری آن (گائوها و رایخس‌گائوها)
مرکزنوی‌اشتات آن در واین‌اشترایه (۱۹۲۶–۱۹۳۵)
زاربروکن (۱۹۳۵–۱۹۴۵)
تاریخچه
دولت
گاولایتر 
• ۱۹۲۵–۱۹۲۶
فریتز وامبسگانتس
• ۱۹۲۶–۱۹۴۴
یوزف بورکل
• ۱۹۴۴–۱۹۴۵
ویلی اشتور
تاریخچه 
فوریه ۱۹۲۵
۸ مه ۱۹۴۵
پیشین
پسین
بایرن
ایالت آزاد اولدنبورگ
قلمرو حوضه زار
موزل
راینلاند-فالتس
Saar Protectorate
موزل
امروزه بخشی از فرانسه
 آلمان

گائو وست‌مارک (به آلمانی: Gau Westmark) زیربخشی اداری مربوط به آلمان نازی بود که از ۱۹۳۳ تا ۱۹۴۵ برقرار بود.

تاریخچه[ویرایش]

سامانه اداری منطقه‌ای نازی‌ها موسوم به «گائو» برای بهبود مدیریت ساختار حزب در ۲۲ اردیبهشت ۱۹۲۶ در جریان یک گردهمایی حزبی تأسیس شد. از سال ۱۹۳۳ به بعد، پس از تصرف قدرت توسط نازی‌ها، گائو به‌طور فزاینده‌ای جایگزین ایالات به عنوان زیرمجموعه‌های اداری در آلمان شد.[۱]

منشأ این گائو به سال ۱۹۲۵ در Gau Rheinpfalz (به پارسی: پالاتن راینی) بر می‌گردد که متشکل از منطقه‌های بایرن سمت چپ رودخانه راین و پالاتن (به آلمانی: Pfalz) بود. قلمروهای اولدنبورگ و بیرکنفلد نیز در سال ۱۹۳۴ به گائو ضمیمه شدند. با بازگشت قلمرو حوضه زار به خاک آلمان در ۱ مارس ۱۹۳۵، دو منطقه ادغام شدند و گائو Pfalz-Saar جدید را تشکیل دادند. این گائو در ۱۳ ژانویه ۱۹۳۶ به نام Gau Saarpfalz (زار-پالاتن) تغییر نام داد.

پس از آغاز جنگ جهانی دوم و شکست فرانسه در سال ۱۹۴۰، منطقه فرانسوی موزل در ۳۰ نوامبر ۱۹۴۰ به گائو افزوده شد.[۲] در ۷ دسامبر ۱۹۴۰، دوباره تغییر نام داد و نام گائو وست‌مارک را گرفت. گاولایتر بورکل امیدوار بود که وست‌مارک تا مرزهای غربی آینده آلمان گسترش یابد، به ویژه آنکه منطقه مرت-ا-موزل دارای معادن فراوان بود.[۳] بورکل همچنین ادعاهایی را در مورد بخش‌های آلزس و حتی بادن مطرح کرد. با این وجود گائو تا زمان شکست آلمان در سال ۱۹۴۵ به همان شکل تعریف‌شده باقی ماند.[۳]

در راس هر گائو یک گائولایتر قرار داشت؛ جایگاهی که به ویژه پس از شروع جنگ جهانی دوم به‌طور فزاینده‌ای قدرتمندتر شد. گائولایترهای محلی مسئولیت تبلیغ و نظارت و از سپتامبر ۱۹۴۴ به بعد، هدایت فولکس‌اشتورم و دفاع از گائو را بر عهده داشتند.[۱][۴]

جایگاه گائولایتر از فوریه ۱۹۲۵ تا ۱۳ مارس ۱۹۲۶ در دست فریتز وامبسگانتس، و از ۱۳ مارس ۱۹۲۶ تا زمان مرگ در ۲۸ سپتامبر ۱۹۴۴ در دست یوزف بورکل قرار داشت.[۵][۶][۷]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "Die NS-Gaue" [The Nazi Gaue]. dhm.de (به آلمانی). Deutsches Historisches Museum. Retrieved 24 March 2016.
  2. Jacques Lorraine (Edmond Huntzbuchler): Les Allemands en France. Origines, Bretagne, Zone interdite Est, Bourgogne, Alsace et Lorraine, editions du Désert, Alger-Oran, 1945, p. 121-124.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ Kroener, Bernhard R.; Müller, Rolf-Dieter; Umbreit, Hans (2000). Germany and the Second World War: Organization and mobilization of the German sphere of power. Wartime administration, economy, and manpower resources 1939–1941. Oxford University Press. p. 169. ISBN 0-19-822887-2.
  4. "The Organization of the Nazi Party & State". nizkor.org. The Nizkor Project. Archived from the original on 9 November 2016. Retrieved 24 March 2016.
  5. Michael D. Miller and Andreas Schulz. Gauleiter: The Regional Leaders of the Nazi Party and Their Deputies, 1925–1945, Vol. 1. R. James Bender Publishing. pp. 38–39, 48. ISBN 1-932970-21-5.
  6. "Übersicht der NSDAP-Gaue, der Gauleiter und der Stellvertretenden Gauleiter zwischen 1933 und 1945" [Overview of Nazi Gaue, the Gauleiter and assistant Gauleiter from 1933 to 1945]. zukunft-braucht-erinnerung.de (به آلمانی). Zukunft braucht Erinnerung. Archived from the original on 26 May 2017. Retrieved 24 March 2016.
  7. "Gau Westmark". verwaltungsgeschichte.de (به آلمانی). Retrieved 24 March 2016.

پیوند به بیرون[ویرایش]