کلیتوریس‌برداری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از کلیتوریس برداری)

کلیتوریس‌برداری (clitoridectomy)، یا عمل برداشتن کلیتوریس‌، جراحی، کوتاه کردن یا برداشتن جزئی کلیتوریس می‌باشد. این اقدام به ندرت به عنوان یک روش درمانی، مانند زمانی که سرطان در کلیتوریس ایجاد شده یا گسترش پیدا کرده است، استفاده می شود، . اغلب در نوزادان اینترسکس انجام می شود. معمولاً برداشتن کلیتوریس به روش غیر پزشکی به منظور ختنه زنان (FGM) انجام می گردد. [۱]

کاربردهای پزشکی[ویرایش]

شرایط بدخیم[ویرایش]

کلیتوریس برداری اغلب برای حذف بدخیمی یا بافت مرده کلیتوریس انجام می شود. این امر گاهی اوقات همراه با ولوکتومی کامل انجام می شود. همچنین ممکن است به دلیل پرتو درمانی در ناحیه لگن، جراحی ضروری شود.

برداشتن کلیتوریس ممکن است به دلیل بدخیمی یا ضربه باشد. [۲]

بیناجنسی و شرایط دیگر[ویرایش]

نوزادان دختر دارای ژن کاریوتایپ که آلت تناسلی آن ها دچار هیپرپلازی مادرزادی آدرنال است، تحت عمل واژینوپلاستی قرار می‌گیرند که معمولا اندازه کلیتوریس را بدون برداشتن کامل آن کاهش می‌دهد. اندازه غیر معمول کلیتوریس به دلیل عدم تعادل غدد درون‌ریز در رحم ایجاد می‌شود.[۳][۴]

دیگر دلایل برای جراحی شامل مشکلاتی میکروفالوس و افرادی که فقدان عضو مولریان(فقدان عضو واژن) دارند می شود.

چنین درمانی‌هایی بر روی کودکان نگرانی را در زمینه حقوق بشر برمی‌انگیزد.

نگرانی های حقوق بشری[ویرایش]

کلیتوریس برداری رایج ترین شکل ختنه زنان است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) تخمین می زند که کلیتورکتومی بر روی 200 میلیون دختر و زن که در حال حاضر زنده هستند انجام شده است. مناطقی که اغلب کلیتوریس برداری ها در آنجا انجام می شود شامل آسیا، خاورمیانه و نواحی غرب، شمال و شرق آفریقا است. این رویه درمیان مهاجرانی که از این مناطق مخاجرت کرده‌اند نیز وجود دارد. اکثر جراحی ها به دلایل فرهنگی یا مذهبی انجام می شود. [۵]

کلیتوریس برداری در زنانی با شرایط بیناجنس وقتی در دوران کودکی یا تحت فشار انجام شود بحث‌برانگیز است. زنان بیناجنس که در معرض چنین رفتاری قرار می‌گیرند، از از دست دادن حس فیزیکی و استقلال خود صحبت کرده‌اند. [۶] [۷] در سال‌های اخیر، چندین نهاد حقوق بشری از مدیریت جراحی زودهنگام با چنین ویژگی‌هایی انتقاد کرده‌اند. [۸] [۹]

در سال 2013، در یک مجله پزشکی فاش شد که چهار ورزشکار زن نخبه، که نامشان برده نشد، از کشورهای در حال توسعه، پس از اینکه آزمایش تستوسترون نشان داد که آنها دارای شرایط بین جنسیتی هستند، تحت اخته کردن و کلیتوریس برداری جزئی قرار گرفتند. [۱۰] [۱۱] در آوریل 2016، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور بهداشت، داینیوس پوراس، این درمان را به عنوان نوعی ختنه زنان "در صورت عدم وجود علائم یا مسائل بهداشتی که این روش ها را توجیه کند" محکوم کرد. [۱۲]

همچنین ببینید[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "New study shows female genital mutilation exposes women and babies to significant risk at childbirth" (Press release). World Health Organization. 2006-06-02. Archived from the original on June 2, 2006.
  2. Horbach, Sophie E.R.; Bouman, Mark-Bram; Smit, Jan Maerten; Özer, Müjde; Buncamper, Marlon E.; Mullender, Margriet G. (2015). "Outcome of Vaginoplasty in Male-to-Female Transgenders: A Systematic Review of Surgical Techniques". The Journal of Sexual Medicine. 12 (6): 1499–1512. doi:10.1111/jsm.12868. ISSN 1743-6095. PMID 25817066.
  3. Hiort, O. (2014). Understanding differences and disorders of sex development (DSD). Basel: Karger. ISBN 9783318025583.
  4. Gundeti, Mohan (2012). Pediatric Robotic and Reconstructive Urology a Comprehensive Guide. City: Wiley-Blackwell. ISBN 9781444335538; Access provided by the University of Pittsburgh{{cite book}}: نگهداری CS1: پست اسکریپت (link)
  5. "Female genital mutilation". World Health Organization. February 2016. Retrieved 2016-03-26.
  6. Holmes, Morgan. "Is Growing up in Silence Better Than Growing up Different?". Intersex Society of North America. Retrieved 2016-08-26.
  7. Bastien-Charlebois, Janik (August 9, 2015). "My coming out: The lingering intersex taboo". Montreal Gazette. Retrieved 2016-08-26.
  8. Méndez, Juan (February 2013). "Report of the Special Rapporteur on torture and other cruel, inhuman or degrading treatment or punishment, Juan E. Méndez, A.HRC.22.53" (PDF).
  9. Council of Europe; Commissioner for Human Rights (April 2015), Human rights and intersex people, Issue Paper
  10. Fénichel, Patrick; Paris, Françoise; Philibert, Pascal; et al. (June 2013). "Molecular Diagnosis of 5α-Reductase Deficiency in 4 Elite Young Female Athletes Through Hormonal Screening for Hyperandrogenism". The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism. 98 (6): –1055–E1059. doi:10.1210/jc.2012-3893. ISSN 0021-972X. PMID 23633205.
  11. Jordan-Young, R. M.; Sonksen, P. H.; Karkazis, K. (April 2014). "Sex, health, and athletes". BMJ. 348 (apr28 9): –2926–g2926. doi:10.1136/bmj.g2926. ISSN 1756-1833. PMID 24776640.
  12. Pūras, Dainius; Special Rapporteur on the right of everyone to the enjoyment of the highest attainable standard of physical and mental health (April 4, 2016), Sport and healthy lifestyles and the right to health. Report A/HRC/32/33, United Nations