کلیا (مصر)
کلیا (انگلیسی: Kellia) که به عنوان «درونی‌ترین بیابان» شناخته می‌شود، یک جامعه رهبانی مسیحی مصری قرن چهارم بود که در کیلومترهای مربع در صحرای نیترین در حدود ۴۰ مایلی جنوب اسکندریه گسترده شده بود.
منابع[ویرایش]
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Kellia». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲ مه ۲۰۲۳.
