کد بارکر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
تابع خودهمبستگی کد بارکر-۷

یک کد بارکر یا دنباله بارکر، یک دنباله‌ی متناهی از از ۱+ و ۱- به صورت زیر است:

با این ویژگی که ضرایب خودهمبستگی آن در نقاط غیر از پیک، یعنی

برای همه‌ی تا حد امکان کوچک هستند:

تنها ۹ کد بارکر شناخته شده است. طولانی‌ترین آنها، دارای طول ۱۳ است. این کدها در مخابرات دیجیتال و رادار برای کم کردن امکان تداخل با دیگر دنباله‌های ارسال‌شده کاربرد دارند.

کدهای بارکر شناخته شده[ویرایش]

کدهای بارکر شناخته شده
طول کد Sidelobe level ratio[۱][۲]
2 +1 −1 +1 +1 −6 dB
3 +1 +1 −1 −9.5 dB
4 +1 +1 −1 +1 +1 +1 +1 −1 −12 dB
5 +1 +1 +1 −1 +1 −14 dB
7 +1 +1 +1 −1 −1 +1 −1 −16.9 dB
11 +1 +1 +1 −1 −1 −1 +1 −1 −1 +1 −1 −20.8 dB
13 +1 +1 +1 +1 +1 −1 −1 +1 +1 −1 +1 −1 +1 −22.3 dB

منابع[ویرایش]

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Barker Code». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۷/۱/۲۰۱۷.

  1. http://www.radartutorial.eu/08.transmitters/Intrapulse%20Modulation.en.html
  2. «نسخه آرشیو شده» (PDF). بایگانی‌شده از اصلی (PDF) در ۲۳ سپتامبر ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۷ ژانویه ۲۰۱۷.