کانویر ایکس‌سی-۹۹

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ایکس‌سی-۹۹
تنها نمونه اولیه ایکس‌سی-۹۹ در لا هویا در روزهای اولیه کار خود، قبل از نصب رادوم دماغه و ارابه فرود اصلی چهار چرخ
کاربری ترابری سنگین
کشور سازنده ایالات متحده آمریکا
تولیدکننده کانویر
نخستین پرواز ۲۴ نوامبر ۱۹۴۷[۱]
معرفی‌شده در ۲۶ می ۱۹۴۹
بازنشستگی ۱۹۵۷
کاربر اصلی نیروی هوایی ایالات متحده آمریکا
تعداد ساخته‌شده ۱
توسعه‌یافته از کانویر بی-۳۶
نوع نمونه اولیه
شمارهٔ ثبت ۴۳–۵۲۴۳۶
مجموع ساعت‌های پرواز ۷٬۴۰۰ ساعت
محل نگهداری موزه ملی نیروی هوایی ایالات متحده در دیتون (اوهایو)

کانویر ایکس‌سی-۹۹(به انگلیسی: Convair XC-99)، با شماره سریال نیروی هوایی ۴۳–۵۲۴۳۶، یک نمونه اولیه هواپیمای ترابری سنگین است که توسط کانویر برای نیروی هوایی ایالات متحده ساخته شده‌است. ایکس‌سی-۹۹ بزرگترین هواپیمای ترابری زمینی با موتور پیستونی بود که تا به حال ساخته شده بود و در طراحی آن از بمب افکن کانویر بی-۳۶ پیس‌میکر الهام گرفته شد و بال‌ها و برخی ساختارهای دیگر آن با این هواپیما مشترک است. اولین پرواز آن در ۲۴ نوامبر ۱۹۴۷ در سن دیگو، کالیفرنیا انجام شد و پس از آزمایش در ۲۶ مه ۱۹۴۹ به نیروی هوایی تحویل داده شد.[۲]کانویر مدل ۳۷ یک نوع مسافری غیرنظامی برنامه‌ریزی شده بر اساس ایکس‌سی-۹۹ بود، اما هرگز ساخته نشد.

مشخصات فنی (ایکس‌سی-۹۹)[ویرایش]

ایکس‌سی-۹۹ در کنار بی‌کرفت وی بی، که به عنوان کوچکترین هواپیمای جهان شناخته می‌شود.

داده‌ها از General Dynamics Aircraft and their Predecessors[۳]

ویژگی‌های کلی

  • خدمه: ۵ (با یک خدمه امداد ۵ نفره)
  • ظرفیت: تا ۴۰۰ نیرو / ۱۰۰٬۰۰۰ پوند (۴۵٬۰۰۰ کیلوگرم) محموله
  • طول: ۱۸۲ فوت ۶ اینچ (۵۵٫۶۳ متر)
  • پهنای بال: ۲۳۰ فوت ۰ اینچ (۷۰٫۱۰ متر)
  • ارتفاع: ۵۷ فوت ۶ اینچ (۱۷٫۵۳ متر)
  • مساحت بال‌ها: ۴٬۷۷۲ فوت مربع (۴۴۳٫۳ متر مربع)
  • ماهی‌واره: root: NACA 63(420)-422; tip: NACA 63(420)-517[۴]
  • وزن خالی: ۱۳۵٬۲۳۲ پوند (۶۱٬۳۴۰ کیلوگرم)
  • وزن ناخالص: ۲۶۵٬۰۰۰ پوند (۱۲۰٬۲۰۲ کیلوگرم)
  • بیشترین وزن برخاست: ۳۲۰٬۰۰۰ پوند (۱۴۵٬۱۵۰ کیلوگرم)
  • ظرفیت سوخت: ۱۹٬۱۱۲ گالون آمریکایی (۱۵٬۹۱۴ گالون بریتانیایی؛ ۷۲٬۳۵۰ لیتر)
  • پیشرانه هواگرد: ۶ عدد موتور پیستونی شعاعی ۲۸ سیلندر هوا خنک پرت اند ویتنی آر-۴۳۶۰ واسپ میجور،‏ ۳٬۵۰۰ اسب بخار (۲٬۶۰۰ کیلووات) در هر موتور
  • ملخ‌ها: ۳-bladed Curtiss-Electric constant-speed fully-feathering pusher propellers

عملکرد

  • حداکثر سرعت: ۳۰۷ مایل بر ساعت (۴۹۴ کیلومتر بر ساعت؛ ۲۶۷ گره)
  • بُرد: ۸٬۱۰۰ مایل (۷٬۰۳۹ مایل دریایی؛ ۱۳٬۰۳۶ کیلومتر) با محموله ۱۹٬۱۱۲ گالون آمریکایی (۱۵٬۹۱۴ گالون بریتانیایی؛ ۷۲٬۳۵۰ لیتر) و ۱۰٬۰۰۰ پوند (۴٬۵۰۰ کیلوگرم)

Avionics

  • Weather radar

همچنین ببینید[ویرایش]

توسعه مرتبط

هواگردهای با عملکرد، پیکربندی و یا دوره زمانی مشابه

فهرست‌های مرتبط

منابع[ویرایش]

  1. Associated Press, "400-Troop Plane Takes First Hop", The Spokesman-Review, Spokane, Washington, Monday 24 November 1947, Volume 65, Number 194, page 1.
  2. Jacobsen & Wagner 1980, p. 41.
  3. Wegg 1990, p. 98.
  4. Lednicer, David. "The Incomplete Guide to Airfoil Usage". m-selig.ae.illinois.edu. Retrieved 16 April 2019.

کتابشناسی - فهرست کتب[ویرایش]

  • Dorr, Robert F. "Saving the XC-99." Air Force Times, 12 August 1998.
  • Dorr, Robert F. "XC-99 is a treasure." Air Force Times, 10 June 2000.
  • Jacobsen, Meyers K. Convair B-36: A Comprehensive History of America's "Big Stick". Atglen, Pennsylvania: Schiffer Military History, 1997. شابک ‎۰−۷۶۴۳−۰۹۷۴−۹.
  • Jacobsen, Meyers K. Convair B-36: A Photo Chronicle. Atglen, Pennsylvania: Schiffer Military History, 1999. شابک ‎۰−۷۶۴۳−۰۹۷۴−۹.
  • Jacobsen, Meyers K and Ray Wagner. B-36 in Action (Aircraft in Action Number 42). Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications Inc. , 1980. شابک ‎۰−۸۹۷۴۷−۱۰۱−۶.
  • Jenkins, Dennis R. Convair B-36 Peacemaker. St. Paul, Minnesota: Specialty Press Publishers and Wholesalers, 1999. شابک ‎۱−۵۸۰۰۷−۰۱۹−۱.
  • Johnsen, Frederick A. Thundering Peacemaker, the B-36 Story in Words and Pictures. Tacoma, Washington: Bomber Books, 1978.
  • Miller, Jay and Roger Cripliver. "B-36: The Ponderous Peacemaker." Aviation Quarterly, Vol. 4, No. 4, 1978.
  • Wegg, John. General Dynamics Aircraft and their Predecessors. London: Putnam, 1990. شابک ‎۰−۸۵۱۷۷−۸۳۳-X.

پیوند به بیرون[ویرایش]